Donazione

praecĭpiens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecĭpiens
Gen.
praecĭpientis
Dat.
praecĭpienti
Acc.
praecĭpientem
Abl.
praecĭpiens
Voc.
praecĭpienti
PLURALE
Nom.
praecĭpientes
Gen.
praecĭpientium
Dat.
praecĭpientibus
Acc.
praecĭpientes
Abl.
praecĭpientes
Voc.
praecĭpientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecĭpiens
Gen.
praecĭpientis
Dat.
praecĭpienti
Acc.
praecĭpientem
Abl.
praecĭpiens
Voc.
praecĭpienti
PLURALE
Nom.
praecĭpientes
Gen.
praecĭpientium
Dat.
praecĭpientibus
Acc.
praecĭpientes
Abl.
praecĭpientes
Voc.
praecĭpientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecĭpiens
Gen.
praecĭpientis
Dat.
praecĭpienti
Acc.
praecĭpiens
Abl.
praecĭpiens
Voc.
praecĭpienti
PLURALE
Nom.
praecĭpientia
Gen.
praecĭpientium
Dat.
praecĭpientibus
Acc.
praecĭpientia
Abl.
praecĭpientia
Voc.
praecĭpientibus

‹ praecipĭens
praecĭpĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecingo v. tr. III coniug.
praecingor v. tr. III coniug.
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
praecĭpĭtātŭs sost. masch. IV decl.
praecipitatus agg. part. perf. I cl.
praecipitatus agg. inf. perf.
praecĭpĭtĭum Sost. nt. II decl.
praecĭpĭto v. tr. e intr. I coniug.
praecĭpĭtor v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:PRAECIPIENS200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android