Donazione

praecingens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecingens
Gen.
praecingentis
Dat.
praecingenti
Acc.
praecingentem
Abl.
praecingens
Voc.
praecingenti
PLURALE
Nom.
praecingentes
Gen.
praecingentium
Dat.
praecingentibus
Acc.
praecingentes
Abl.
praecingentes
Voc.
praecingentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecingens
Gen.
praecingentis
Dat.
praecingenti
Acc.
praecingentem
Abl.
praecingens
Voc.
praecingenti
PLURALE
Nom.
praecingentes
Gen.
praecingentium
Dat.
praecingentibus
Acc.
praecingentes
Abl.
praecingentes
Voc.
praecingentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecingens
Gen.
praecingentis
Dat.
praecingenti
Acc.
praecingens
Abl.
praecingens
Voc.
praecingenti
PLURALE
Nom.
praecingentia
Gen.
praecingentium
Dat.
praecingentibus
Acc.
praecingentia
Abl.
praecingentia
Voc.
praecingentibus

‹ praecĭnens
praecingo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecinctūrūs agg. part. fut.
praecinctŭs sost. masch. IV decl.
praecinctus agg. part. perf. I cl.
praecinctus agg. inf. perf.
praecĭnens agg. part. pres. II cl.
praecingens agg. part. pres. II cl.
praecingo v. tr. III coniug.
praecingor v. tr. III coniug.
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
praecipitatūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAECINGENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android