Donazione

praecinctus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecinctus
Gen.
praecincti
Dat.
praecincto
Acc.
praecinctum
Abl.
praecincte
Voc.
praecincto
PLURALE
Nom.
praecincti
Gen.
praecinctōrum
Dat.
praecinctis
Acc.
praecinctos
Abl.
praecincti
Voc.
praecinctis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecinctă
Gen.
praecinctae
Dat.
praecinctae
Acc.
praecinctam
Abl.
praecinctă
Voc.
praecinctā
PLURALE
Nom.
praecinctae
Gen.
praecinctārum
Dat.
praecinctis
Acc.
praecinctas
Abl.
praecinctae
Voc.
praecinctis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecinctum
Gen.
praecincti
Dat.
praecincto
Acc.
praecinctum
Abl.
praecinctum
Voc.
praecincto
PLURALE
Nom.
praecincta
Gen.
praecinctōrum
Dat.
praecinctis
Acc.
praecincta
Abl.
praecincta
Voc.
praecinctis

‹ praecinctŭs
praecinctus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecinctĭo sost. femm. III decl.
praecinctōrĭum Sost. nt. II decl.
praecinctūra sost. femm. I decl.
praecinctūrūs agg. part. fut.
praecinctŭs sost. masch. IV decl.
praecinctus agg. part. perf. I cl.
praecinctus agg. inf. perf.
praecĭnens agg. part. pres. II cl.
praecingens agg. part. pres. II cl.
praecingo v. tr. III coniug.
praecingor v. tr. III coniug.
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
{{ID:PRAECINCTUS200}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android