Donazione

praecĭnens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecĭnens
Gen.
praecĭnentis
Dat.
praecĭnenti
Acc.
praecĭnentem
Abl.
praecĭnens
Voc.
praecĭnenti
PLURALE
Nom.
praecĭnentes
Gen.
praecĭnentium
Dat.
praecĭnentibus
Acc.
praecĭnentes
Abl.
praecĭnentes
Voc.
praecĭnentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecĭnens
Gen.
praecĭnentis
Dat.
praecĭnenti
Acc.
praecĭnentem
Abl.
praecĭnens
Voc.
praecĭnenti
PLURALE
Nom.
praecĭnentes
Gen.
praecĭnentium
Dat.
praecĭnentibus
Acc.
praecĭnentes
Abl.
praecĭnentes
Voc.
praecĭnentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecĭnens
Gen.
praecĭnentis
Dat.
praecĭnenti
Acc.
praecĭnens
Abl.
praecĭnens
Voc.
praecĭnenti
PLURALE
Nom.
praecĭnentia
Gen.
praecĭnentium
Dat.
praecĭnentibus
Acc.
praecĭnentia
Abl.
praecĭnentia
Voc.
praecĭnentibus

‹ praecinctus
praecingens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecinctūra sost. femm. I decl.
praecinctūrūs agg. part. fut.
praecinctŭs sost. masch. IV decl.
praecinctus agg. part. perf. I cl.
praecinctus agg. inf. perf.
praecĭnens agg. part. pres. II cl.
praecingens agg. part. pres. II cl.
praecingo v. tr. III coniug.
praecingor v. tr. III coniug.
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
praecĭpĭtantĭa sost. femm. I decl.
praecĭpĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecĭpĭtātŏr sost. masch. III decl.
{{ID:PRAECINENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android