Donazione

praecinctŭs

(praecinctŭs, praecinctūs)

sostantivo maschile IV declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecinctŭs
Gen.
praecinctūs
Dat.
praecinctui
Acc.
praecinctum
Abl.
praecinctu
Voc.
praecinctŭs
PLURALE
Nom.
praecinctūs
Gen.
praecinctŭum
Dat.
praecinctĭbus
Acc.
praecinctūs
Abl.
praecinctĭbus
Voc.
praecinctūs

‹ praecinctūrūs
praecinctus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecīdor v. tr. III coniug.
praecinctĭo sost. femm. III decl.
praecinctōrĭum Sost. nt. II decl.
praecinctūra sost. femm. I decl.
praecinctūrūs agg. part. fut.
praecinctŭs sost. masch. IV decl.
praecinctus agg. part. perf. I cl.
praecinctus agg. inf. perf.
praecĭnens agg. part. pres. II cl.
praecingens agg. part. pres. II cl.
praecingo v. tr. III coniug.
praecingor v. tr. III coniug.
praecĭno v. tr. e intr. III coniug.
praecĭnor v. tr. e intr. III coniug.
praecipĭens sost. masch. III decl.
praecĭpiens agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭo v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭor v. tr. III coniug. in -io
praecĭpĭtans agg. part. pres. II cl.
praecĭpĭtantĕr avv.
{{ID:PRAECINCTUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android