praelĭno - Diatesi attiva

(praelĭno, praelĭnis, praelitum, praelĭnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praelĭno
II sing.
praelĭnis
III sing.
praelĭnit
I plur.
praelĭnĭmus
II plur.
praelĭnĭtis
III plur.
praelĭnunt
IMPERFETTO
I sing.
praelĭnēbam
II sing.
praelĭnēbas
III sing.
praelĭnēbat
I plur.
praelĭnebāmus
II plur.
praelĭnebātis
III plur.
praelĭnēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praelĭnam
II sing.
praelĭnes
III sing.
praelĭnet
I plur.
praelĭnēmus
II plur.
praelĭnētis
III plur.
praelĭnent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
FUTURO ANTERIORE
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praelĭnam
II sing.
praelĭnas
III sing.
praelĭnat
I plur.
praelĭnāmus
II plur.
praelĭnātis
III plur.
praelĭnant
IMPERFETTO
I sing.
praelĭnĕrem
II sing.
praelĭnĕres
III sing.
praelĭnĕret
I plur.
praelĭnerēmus
II plur.
praelĭnerētis
III plur.
praelĭnĕrent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praelĭnĕ
II plur.
praelĭnĭte
FUTURO
II sing.
praelĭnĭto
III sing.
praelĭnĭto
II plur.
praelĭnitōte
III plur.
praelĭnunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praelĭnens, –entis
FUTURO
praelitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praelĭnĕre
PERFETTO
FUTURO
Singolare:
praelitūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praelitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praelĭnendi
Dativo:
praelĭnendo
Accusativo:
ad praelĭnendum
Ablativo:
praelĭnendo
SUPINO
praelitum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAELINO100}}