Donazione

praelocutūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praelocuturus
Gen.
praelocuturi
Dat.
praelocuturo
Acc.
praelocuturum
Abl.
praelocuture
Voc.
praelocuturo
PLURALE
Nom.
praelocuturi
Gen.
praelocutorum
Dat.
praelocuturis
Acc.
praelocuturos
Abl.
praelocuturi
Voc.
praelocuturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praelocutura
Gen.
praelocuturae
Dat.
praelocuturae
Acc.
praelocuturam
Abl.
praelocutura
Voc.
praelocutura
PLURALE
Nom.
praelocuturae
Gen.
praelocuturarum
Dat.
praelocuturis
Acc.
praelocuturas
Abl.
praelocuturae
Voc.
praelocuturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praelocuturum
Gen.
praelocuturi
Dat.
praelocuturo
Acc.
praelocuturum
Abl.
praelocuturum
Voc.
praelocuturo
PLURALE
Nom.
praelocutura
Gen.
praelocuturorum
Dat.
praelocuturis
Acc.
praelocutura
Abl.
praelocutura
Voc.
praelocuturis

‹ praelŏcūtĭo
praelocutus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praelocatus agg. part. perf. I cl.
praelocatus agg. inf. perf.
praelŏco v. tr. I coniug.
praelŏcor v. tr. I coniug.
praelŏcūtĭo sost. femm. III decl.
praelocutūrūs agg. part. fut.
praelocutus agg. part. perf. I cl.
praelongans agg. part. pres. II cl.
praelongatūrūs agg. part. fut.
praelongatus agg. part. perf. I cl.
praelongatus agg. inf. perf.
praelongo v. tr. I coniug.
praelongor v. tr. I coniug.
praelongus agg. I cl.
praelŏquens agg. part. pres. II cl.
praelŏquor v. tr. e intr. dep. III coniug.
praelūcens agg. part. pres. II cl.
praelūcĕo v. tr. e intr. II coniug.
praelūcĕor v. tr. e intr. II coniug.
praelūcĭdus agg. I cl.
{{ID:PRAELOCUTURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android