Donazione

praelĭgo - Diatesi attiva

(praelĭgo, praelĭgas, praeligavi, praeligatum, praelĭgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praelĭgo
II sing.
praelĭgas
III sing.
praelĭgat
I plur.
praelĭgāmus
II plur.
praelĭgātis
III plur.
praelĭgant
IMPERFETTO
I sing.
praelĭgābam
II sing.
praelĭgābas
III sing.
praelĭgābat
I plur.
praelĭgabāmus
II plur.
praelĭgabātis
III plur.
praelĭgābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praelĭgābo
II sing.
praelĭgābis
III sing.
praelĭgābit
I plur.
praelĭgabĭmus
II plur.
praelĭgabĭtis
III plur.
praelĭgābunt
PERFETTO
I sing.
praeligavi
II sing.
praeligavisti
III sing.
praeligavit
I plur.
praeligavĭmus
II plur.
praeligavistis
III plur.
praeligavērunt, praeligavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeligavĕram
II sing.
praeligavĕras
III sing.
praeligavĕrat
I plur.
praeligaverāmus
II plur.
praeligaverātis
III plur.
praeligavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeligavĕro
II sing.
praeligavĕris
III sing.
praeligavĕrit
I plur.
praeligaverĭmus
II plur.
praeligaverĭtis
III plur.
praeligavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praelĭgem
II sing.
praelĭges
III sing.
praelĭget
I plur.
praelĭgēmus
II plur.
praelĭgētis
III plur.
praelĭgent
IMPERFETTO
I sing.
praelĭgārem
II sing.
praelĭgāres
III sing.
praelĭgāret
I plur.
praelĭgarēmus
II plur.
praelĭgarētis
III plur.
praelĭgārent
PERFETTO
I sing.
praeligavĕrim
II sing.
praeligavĕris
III sing.
praeligavĕrit
I plur.
praeligaverĭmus
II plur.
praeligaverĭtis
III plur.
praeligavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeligavissem
II sing.
praeligavisses
III sing.
praeligavisset
I plur.
praeligavissēmus
II plur.
praeligavissētis
III plur.
praeligavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praelĭga
II plur.
praelĭgāte
FUTURO
II sing.
praelĭgāto
III sing.
praelĭgāto
II plur.
praelĭgatōte
III plur.
praelĭganto
PARTICIPIO
PRESENTE
praelĭgans, –antis
FUTURO
praeligatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praelĭgāre
PERFETTO
praeligavisse
FUTURO
Singolare:
praeligatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praeligatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praelĭgandi
Dativo:
praelĭgando
Accusativo:
ad praelĭgandum
Ablativo:
praelĭgando
SUPINO
praeligatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praeligatus
praelĭgor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praelĭgānĕus agg. I cl.
praelĭgans agg. part. pres. II cl.
praeligatūrūs agg. part. fut.
praeligatus agg. part. perf. I cl.
praeligatus agg. inf. perf.
praelĭgo v. tr. I coniug.
praelĭgor v. tr. I coniug.
praelĭnens agg. part. pres. II cl.
praelĭno v. tr. III coniug.
praelĭnor v. tr. III coniug.
praelior v. intr. dep. I coniug.
praelitūrūs agg. part. fut.
praelitus agg. part. perf. I cl.
praelitus agg. inf. perf.
praelium Sost. nt. II decl.
praelŏcans agg. part. pres. II cl.
praelocatūrūs agg. part. fut.
praelocatus agg. part. perf. I cl.
praelocatus agg. inf. perf.
praelŏco v. tr. I coniug.
{{ID:PRAELIGO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android