Donazione

praefringor - Diatesi passiva

(praefringo, praefringis, praefregi, praefractum, praefringĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefringor
II sing.
praefringĕris, praefringĕre
III sing.
praefringĭtur
I plur.
praefringĭmur
II plur.
praefringimĭni
III plur.
praefringuntur
IMPERFETTO
I sing.
praefringēbar
II sing.
praefringebāris, praefringebāre
III sing.
praefringebātur
I plur.
praefringebāmur
II plur.
praefringebamĭni
III plur.
praefringebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefringar
II sing.
praefringēris, praefringēre
III sing.
praefringētur
I plur.
praefringēmur
II plur.
praefringemĭni
III plur.
praefringentur
PERFETTO
I sing.
praefractus, –a, –um sum
II sing.
praefractus, –a, –um es
III sing.
praefractus, –a, –um est
I plur.
praefracti, –ae, –a sumus
II plur.
praefracti, –ae, –a estis
III plur.
praefracti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefractus, –a, –um eram
II sing.
praefractus, –a, –um eras
III sing.
praefractus, –a, –um erat
I plur.
praefracti, –ae, –a eramus
II plur.
praefracti, –ae, –a eratis
III plur.
praefracti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefractus, –a, –um ero
II sing.
praefractus, –a, –um eris
III sing.
praefractus, –a, –um erit
I plur.
praefracti, –ae, –a erimus
II plur.
praefracti, –ae, –a eritis
III plur.
praefracti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefringar
II sing.
praefringāris, praefringāre
III sing.
praefringātur
I plur.
praefringāmur
II plur.
praefringamĭni
III plur.
praefringantur
IMPERFETTO
I sing.
praefringĕrer
II sing.
praefringerēris, praefringerēre
III sing.
praefringerētur
I plur.
praefringerēmur
II plur.
praefringeremĭni
III plur.
praefringerentur
PERFETTO
I sing.
praefractus, –a, –um sim
II sing.
praefractus, –a, –um sis
III sing.
praefractus, –a, –um sit
I plur.
praefracti, –ae, –a simus
II plur.
praefracti, –ae, –a sitis
III plur.
praefracti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefractus, –a, –um essem
II sing.
praefractus, –a, –um esses
III sing.
praefractus, –a, –um esset
I plur.
praefracti, –ae, –a essemus
II plur.
praefracti, –ae, –a essetis
III plur.
praefracti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefringĕre
II plur.
praefringimĭni
FUTURO
II sing.
praefringĭtor
III sing.
praefringĭtor
II plur.
–
III plur.
praefringuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praefractus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praefringi
PERFETTO
Singolare:
praefractus, –a, –um esse
Plurale:
praefracti, –ae, –a esse
FUTURO
praefractum esse
GERUNDIVO
praefringendus, –a, –um
SUPINO
praefractu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praefringo
praefŭgiens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefractūrūs agg. part. fut.
praefractus agg. part. perf. I cl.
praefractus agg. inf. perf.
praefringens agg. part. pres. II cl.
praefringo v. tr. III coniug.
praefringor v. tr. III coniug.
praefŭgiens agg. part. pres. II cl.
praefŭgĭo v. intr. III coniug. in -io
praefulciens agg. part. pres. II cl.
praefulcĭo v. tr. IV coniug.
praefulcĭor v. tr. IV coniug.
praefulgens agg. part. pres. II cl.
praefulgĕo v. intr. II coniug.
praefulgĭdus agg. I cl.
praefulgŭrans agg. part. pres. II cl.
praefulgŭro v. tr. e intr. I coniug.
praefulgŭror v. tr. e intr. I coniug.
praefultūrūs agg. part. fut.
praefultus agg. part. perf. I cl.
praefultus agg. inf. perf.
{{ID:PRAEFRINGOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android