Donazione

praefulgens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praefulgens
Gen.
praefulgentis
Dat.
praefulgenti
Acc.
praefulgentem
Abl.
praefulgens
Voc.
praefulgenti
PLURALE
Nom.
praefulgentes
Gen.
praefulgentium
Dat.
praefulgentibus
Acc.
praefulgentes
Abl.
praefulgentes
Voc.
praefulgentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praefulgens
Gen.
praefulgentis
Dat.
praefulgenti
Acc.
praefulgentem
Abl.
praefulgens
Voc.
praefulgenti
PLURALE
Nom.
praefulgentes
Gen.
praefulgentium
Dat.
praefulgentibus
Acc.
praefulgentes
Abl.
praefulgentes
Voc.
praefulgentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praefulgens
Gen.
praefulgentis
Dat.
praefulgenti
Acc.
praefulgens
Abl.
praefulgens
Voc.
praefulgenti
PLURALE
Nom.
praefulgentia
Gen.
praefulgentium
Dat.
praefulgentibus
Acc.
praefulgentia
Abl.
praefulgentia
Voc.
praefulgentibus

‹ praefulcĭor
praefulgĕo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefŭgiens agg. part. pres. II cl.
praefŭgĭo v. intr. III coniug. in -io
praefulciens agg. part. pres. II cl.
praefulcĭo v. tr. IV coniug.
praefulcĭor v. tr. IV coniug.
praefulgens agg. part. pres. II cl.
praefulgĕo v. intr. II coniug.
praefulgĭdus agg. I cl.
praefulgŭrans agg. part. pres. II cl.
praefulgŭro v. tr. e intr. I coniug.
praefulgŭror v. tr. e intr. I coniug.
praefultūrūs agg. part. fut.
praefultus agg. part. perf. I cl.
praefultus agg. inf. perf.
praefŭrens agg. part. pres. II cl.
praefurnĭum Sost. nt. II decl.
praefŭro v. intr. III coniug.
praegaudens agg. part. pres. II cl.
praegaudĕo v. intr. II coniug.
praegĕlans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEFULGENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android