praefulgĕo - Diatesi attiva
(praefulgĕo, praefulges, praefulsi, praefulgēre)verbo intransitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefulgĕo
II sing.
praefulges
III sing.
praefulget
I plur.
praefulgēmus
II plur.
praefulgētis
III plur.
praefulgent
IMPERFETTO
I sing.
praefulgēbam
II sing.
praefulgēbas
III sing.
praefulgēbat
I plur.
praefulgebāmus
II plur.
praefulgebātis
III plur.
praefulgēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefulgēbo
II sing.
praefulgēbis
III sing.
praefulgēbit
I plur.
praefulgebĭmus
II plur.
praefulgebĭtis
III plur.
praefulgēbunt
PERFETTO
I sing.
praefulsi
II sing.
praefulsisti
III sing.
praefulsit
I plur.
praefulsĭmus
II plur.
praefulsistis
III plur.
praefulsēreunt, praefulsēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefulsĕram
II sing.
praefulsĕras
III sing.
praefulsĕrat
I plur.
praefulserāmus
II plur.
praefulserātis
III plur.
praefulsĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefulsĕro
II sing.
praefulsĕris
III sing.
praefulsĕrit
I plur.
praefulserĭmus
II plur.
praefulserĭtis
III plur.
praefulsĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefulgĕam
II sing.
praefulgĕas
III sing.
praefulgĕat
I plur.
praefulgeāmus
II plur.
praefulgeātis
III plur.
praefulgĕant
IMPERFETTO
I sing.
praefulgērem
II sing.
praefulgēres
III sing.
praefulgēret
I plur.
praefulgerēmus
II plur.
praefulgerētis
III plur.
praefulgērent
PERFETTO
I sing.
praefulsĕrim
II sing.
praefulsĕris
III sing.
praefulsĕrit
I plur.
praefulserĭmus
II plur.
praefulserĭtis
III plur.
praefulsĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefulsissem
II sing.
praefulsisses
III sing.
praefulsisset
I plur.
praefulsissēmus
II plur.
praefulsissētis
III plur.
praefulsissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefulge
II plur.
praefulgēte
FUTURO
II sing.
praefulgēto
III sing.
praefulgēto
II plur.
praefulgetōte
III plur.
praefulgento
PARTICIPIO
PRESENTE
praefulgens, –entis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
praefulgēre
PERFETTO
praefulsisse
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praefulgendi
Dativo:
praefulgendo
Accusativo:
ad praefulgendum
Ablativo:
praefulgendo
SUPINO
–
praefulgĕo v. intr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android