Donazione

praefractūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praefracturus
Gen.
praefracturi
Dat.
praefracturo
Acc.
praefracturum
Abl.
praefracture
Voc.
praefracturo
PLURALE
Nom.
praefracturi
Gen.
praefractorum
Dat.
praefracturis
Acc.
praefracturos
Abl.
praefracturi
Voc.
praefracturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praefractura
Gen.
praefracturae
Dat.
praefracturae
Acc.
praefracturam
Abl.
praefractura
Voc.
praefractura
PLURALE
Nom.
praefracturae
Gen.
praefracturarum
Dat.
praefracturis
Acc.
praefracturas
Abl.
praefracturae
Voc.
praefracturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praefracturum
Gen.
praefracturi
Dat.
praefracturo
Acc.
praefracturum
Abl.
praefracturum
Voc.
praefracturo
PLURALE
Nom.
praefractura
Gen.
praefracturorum
Dat.
praefracturis
Acc.
praefractura
Abl.
praefractura
Voc.
praefracturis

‹ praefractē
praefractus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefortis agg. II cl.
praefossūrūs agg. part. fut.
praefossus agg. part. perf. I cl.
praefossus agg. inf. perf.
praefractē avv.
praefractūrūs agg. part. fut.
praefractus agg. part. perf. I cl.
praefractus agg. inf. perf.
praefringens agg. part. pres. II cl.
praefringo v. tr. III coniug.
praefringor v. tr. III coniug.
praefŭgiens agg. part. pres. II cl.
praefŭgĭo v. intr. III coniug. in -io
praefulciens agg. part. pres. II cl.
praefulcĭo v. tr. IV coniug.
praefulcĭor v. tr. IV coniug.
praefulgens agg. part. pres. II cl.
praefulgĕo v. intr. II coniug.
praefulgĭdus agg. I cl.
praefulgŭrans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEFRACTURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android