Donazione

praefulciens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praefulciens
Gen.
praefulcientis
Dat.
praefulcienti
Acc.
praefulcientem
Abl.
praefulciens
Voc.
praefulcienti
PLURALE
Nom.
praefulcientes
Gen.
praefulcientium
Dat.
praefulcientibus
Acc.
praefulcientes
Abl.
praefulcientes
Voc.
praefulcientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praefulciens
Gen.
praefulcientis
Dat.
praefulcienti
Acc.
praefulcientem
Abl.
praefulciens
Voc.
praefulcienti
PLURALE
Nom.
praefulcientes
Gen.
praefulcientium
Dat.
praefulcientibus
Acc.
praefulcientes
Abl.
praefulcientes
Voc.
praefulcientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praefulciens
Gen.
praefulcientis
Dat.
praefulcienti
Acc.
praefulciens
Abl.
praefulciens
Voc.
praefulcienti
PLURALE
Nom.
praefulcientia
Gen.
praefulcientium
Dat.
praefulcientibus
Acc.
praefulcientia
Abl.
praefulcientia
Voc.
praefulcientibus

‹ praefŭgĭo
praefulcĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefringens agg. part. pres. II cl.
praefringo v. tr. III coniug.
praefringor v. tr. III coniug.
praefŭgiens agg. part. pres. II cl.
praefŭgĭo v. intr. III coniug. in -io
praefulciens agg. part. pres. II cl.
praefulcĭo v. tr. IV coniug.
praefulcĭor v. tr. IV coniug.
praefulgens agg. part. pres. II cl.
praefulgĕo v. intr. II coniug.
praefulgĭdus agg. I cl.
praefulgŭrans agg. part. pres. II cl.
praefulgŭro v. tr. e intr. I coniug.
praefulgŭror v. tr. e intr. I coniug.
praefultūrūs agg. part. fut.
praefultus agg. part. perf. I cl.
praefultus agg. inf. perf.
praefŭrens agg. part. pres. II cl.
praefurnĭum Sost. nt. II decl.
praefŭro v. intr. III coniug.
{{ID:PRAEFULCIENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android