Donazione

praefractus

(praefractus, praefractă, praefractum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praefractus
Gen.
praefracti
Dat.
praefracto
Acc.
praefractum
Abl.
praefracto
Voc.
praefracte
PLURALE
Nom.
praefracti
Gen.
praefractōrum
Dat.
praefractis
Acc.
praefractos
Abl.
praefractis
Voc.
praefracti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praefractă
Gen.
praefractae
Dat.
praefractae
Acc.
praefractam
Abl.
praefractā
Voc.
praefractă
PLURALE
Nom.
praefractae
Gen.
praefractārum
Dat.
praefractis
Acc.
praefractas
Abl.
praefractis
Voc.
praefractae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praefractum
Gen.
praefracti
Dat.
praefracto
Acc.
praefractum
Abl.
praefracto
Voc.
praefractum
PLURALE
Nom.
praefracta
Gen.
praefractōrum
Dat.
praefractis
Acc.
praefracta
Abl.
praefractis
Voc.
praefracta

‹ praefractūrūs
praefractus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefossūrūs agg. part. fut.
praefossus agg. part. perf. I cl.
praefossus agg. inf. perf.
praefractē avv.
praefractūrūs agg. part. fut.
praefractus agg. part. perf. I cl.
praefractus agg. inf. perf.
praefringens agg. part. pres. II cl.
praefringo v. tr. III coniug.
praefringor v. tr. III coniug.
praefŭgiens agg. part. pres. II cl.
praefŭgĭo v. intr. III coniug. in -io
praefulciens agg. part. pres. II cl.
praefulcĭo v. tr. IV coniug.
praefulcĭor v. tr. IV coniug.
praefulgens agg. part. pres. II cl.
praefulgĕo v. intr. II coniug.
praefulgĭdus agg. I cl.
praefulgŭrans agg. part. pres. II cl.
praefulgŭro v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:PRAEFRACTUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android