Donazione

praefringo - Diatesi attiva

(praefringo, praefringis, praefregi, praefractum, praefringĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefringo
II sing.
praefringis
III sing.
praefringit
I plur.
praefringĭmus
II plur.
praefringĭtis
III plur.
praefringunt
IMPERFETTO
I sing.
praefringēbam
II sing.
praefringēbas
III sing.
praefringēbat
I plur.
praefringebāmus
II plur.
praefringebātis
III plur.
praefringēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefringam
II sing.
praefringes
III sing.
praefringet
I plur.
praefringēmus
II plur.
praefringētis
III plur.
praefringent
PERFETTO
I sing.
praefregi
II sing.
praefregisti
III sing.
praefregit
I plur.
praefregĭmus
II plur.
praefregistis
III plur.
praefregērunt, praefregēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefregĕram
II sing.
praefregĕras
III sing.
praefregĕrat
I plur.
praefregerāmus
II plur.
praefregerātis
III plur.
praefregĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefregĕro
II sing.
praefregĕris
III sing.
praefregĕrit
I plur.
praefregerĭmus
II plur.
praefregerĭtis
III plur.
praefregĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefringam
II sing.
praefringas
III sing.
praefringat
I plur.
praefringāmus
II plur.
praefringātis
III plur.
praefringant
IMPERFETTO
I sing.
praefringĕrem
II sing.
praefringĕres
III sing.
praefringĕret
I plur.
praefringerēmus
II plur.
praefringerētis
III plur.
praefringĕrent
PERFETTO
I sing.
praefregĕrim
II sing.
praefregĕris
III sing.
praefregĕrit
I plur.
praefregerĭmus
II plur.
praefregerĭtis
III plur.
praefregĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefregissem
II sing.
praefregisses
III sing.
praefregisset
I plur.
praefregissēmus
II plur.
praefregissētis
III plur.
praefregissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefringĕ
II plur.
praefringĭte
FUTURO
II sing.
praefringĭto
III sing.
praefringĭto
II plur.
praefringitōte
III plur.
praefringunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praefringens, –entis
FUTURO
praefractūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praefringĕre
PERFETTO
praefregisse
FUTURO
Singolare:
praefractūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praefractūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praefringendi
Dativo:
praefringendo
Accusativo:
ad praefringendum
Ablativo:
praefringendo
SUPINO
praefractum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praefringens
praefringor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefractē avv.
praefractūrūs agg. part. fut.
praefractus agg. part. perf. I cl.
praefractus agg. inf. perf.
praefringens agg. part. pres. II cl.
praefringo v. tr. III coniug.
praefringor v. tr. III coniug.
praefŭgiens agg. part. pres. II cl.
praefŭgĭo v. intr. III coniug. in -io
praefulciens agg. part. pres. II cl.
praefulcĭo v. tr. IV coniug.
praefulcĭor v. tr. IV coniug.
praefulgens agg. part. pres. II cl.
praefulgĕo v. intr. II coniug.
praefulgĭdus agg. I cl.
praefulgŭrans agg. part. pres. II cl.
praefulgŭro v. tr. e intr. I coniug.
praefulgŭror v. tr. e intr. I coniug.
praefultūrūs agg. part. fut.
praefultus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEFRINGO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android