Donazione

praecŏlor - Diatesi passiva

(praecŏlo, praecŏlis, praecolui, praecultum, praecŏlĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecŏlor
II sing.
praecŏlĕris, praecŏlĕre
III sing.
praecŏlĭtur
I plur.
praecŏlĭmur
II plur.
praecŏlimĭni
III plur.
praecŏluntur
IMPERFETTO
I sing.
praecŏlēbar
II sing.
praecŏlebāris, praecŏlebāre
III sing.
praecŏlebātur
I plur.
praecŏlebāmur
II plur.
praecŏlebamĭni
III plur.
praecŏlebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecŏlar
II sing.
praecŏlēris, praecŏlēre
III sing.
praecŏlētur
I plur.
praecŏlēmur
II plur.
praecŏlemĭni
III plur.
praecŏlentur
PERFETTO
I sing.
praecultus, –a, –um sum
II sing.
praecultus, –a, –um es
III sing.
praecultus, –a, –um est
I plur.
praeculti, –ae, –a sumus
II plur.
praeculti, –ae, –a estis
III plur.
praeculti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecultus, –a, –um eram
II sing.
praecultus, –a, –um eras
III sing.
praecultus, –a, –um erat
I plur.
praeculti, –ae, –a eramus
II plur.
praeculti, –ae, –a eratis
III plur.
praeculti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praecultus, –a, –um ero
II sing.
praecultus, –a, –um eris
III sing.
praecultus, –a, –um erit
I plur.
praeculti, –ae, –a erimus
II plur.
praeculti, –ae, –a eritis
III plur.
praeculti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecŏlar
II sing.
praecŏlāris, praecŏlāre
III sing.
praecŏlātur
I plur.
praecŏlāmur
II plur.
praecŏlamĭni
III plur.
praecŏlantur
IMPERFETTO
I sing.
praecŏlĕrer
II sing.
praecŏlerēris, praecŏlerēre
III sing.
praecŏlerētur
I plur.
praecŏlerēmur
II plur.
praecŏleremĭni
III plur.
praecŏlerentur
PERFETTO
I sing.
praecultus, –a, –um sim
II sing.
praecultus, –a, –um sis
III sing.
praecultus, –a, –um sit
I plur.
praeculti, –ae, –a simus
II plur.
praeculti, –ae, –a sitis
III plur.
praeculti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecultus, –a, –um essem
II sing.
praecultus, –a, –um esses
III sing.
praecultus, –a, –um esset
I plur.
praeculti, –ae, –a essemus
II plur.
praeculti, –ae, –a essetis
III plur.
praeculti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecŏlĕre
II plur.
praecŏlimĭni
FUTURO
II sing.
praecŏlĭtor
III sing.
praecŏlĭtor
II plur.
–
III plur.
praecŏluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praecultus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praecŏli
PERFETTO
Singolare:
praecultus, –a, –um esse
Plurale:
praeculti, –ae, –a esse
FUTURO
praecultum esse
GERUNDIVO
praecŏlendus, –a, –um
SUPINO
praecultu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praecŏlo
praecommŏdans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecognoscens agg. part. pres. II cl.
praecognosco v. tr. III coniug.
praecognoscor v. tr. III coniug.
praecŏlens agg. part. pres. II cl.
praecŏlo v. tr. III coniug.
praecŏlor v. tr. III coniug.
praecommŏdans agg. part. pres. II cl.
praecommŏdo v. tr. I coniug.
praecommŏdor v. tr. I coniug.
praecompŏsĭtus agg. I cl.
praecōnans agg. part. pres. II cl.
praecondiens agg. part. pres. II cl.
praecondĭo v. tr. IV coniug.
praecondĭor v. tr. IV coniug.
praecondĭtus agg. I cl.
praecōnĭum Sost. nt. II decl.
praecōnĭus agg. I cl.
praecōno v. tr. I coniug.
praecōnor v. tr. I coniug.
praecōnor v. tr. dep. I coniug.
{{ID:PRAECOLOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android