praecondĭtus

(praeconditus, praecondită, praeconditum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeconditus
Gen.
praeconditi
Dat.
praecondito
Acc.
praeconditum
Abl.
praecondito
Voc.
praecondite
PLURALE
Nom.
praeconditi
Gen.
praeconditōrum
Dat.
praeconditis
Acc.
praeconditos
Abl.
praeconditis
Voc.
praeconditi
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecondită
Gen.
praeconditae
Dat.
praeconditae
Acc.
praeconditam
Abl.
praeconditā
Voc.
praecondită
PLURALE
Nom.
praeconditae
Gen.
praeconditārum
Dat.
praeconditis
Acc.
praeconditas
Abl.
praeconditis
Voc.
praeconditae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeconditum
Gen.
praeconditi
Dat.
praecondito
Acc.
praeconditum
Abl.
praecondito
Voc.
praeconditum
PLURALE
Nom.
praecondita
Gen.
praeconditōrum
Dat.
praeconditis
Acc.
praecondita
Abl.
praeconditis
Voc.
praecondita




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECONDITUS100}}