praecondĭor - Diatesi passiva

(praecondĭo, praecondis, praecondīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecondĭor
II sing.
praecondīris, praecondīre
III sing.
praecondītur
I plur.
praecondīmur
II plur.
praecondimĭni
III plur.
praecondiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praecondiēbar
II sing.
praecondiebāris, praecondiebāre
III sing.
praecondiebātur
I plur.
praecondiebāmur
II plur.
praecondiebamĭni
III plur.
praecondiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecondĭar
II sing.
praecondiēris, praecondiēre
III sing.
praecondiētur
I plur.
praecondiēmur
II plur.
praecondiemĭni
III plur.
praecondientur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecondĭar
II sing.
praecondiāris, praecondiāre
III sing.
praecondiātur
I plur.
praecondiāmur
II plur.
praecondiamĭni
III plur.
praecondiantur
IMPERFETTO
I sing.
praecondīrer
II sing.
praecondirēris, praecondirēre
III sing.
praecondirētur
I plur.
praecondirēmur
II plur.
praecondirēmini
III plur.
praecondirentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecondīre
II plur.
praecondimĭni
FUTURO
II sing.
praecondītor
III sing.
praecondītor
II plur.
III plur.
praecondiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
praecondīri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
praecondiendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECONDIOR100}}