Donazione

praecŏlens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecŏlens
Gen.
praecŏlentis
Dat.
praecŏlenti
Acc.
praecŏlentem
Abl.
praecŏlens
Voc.
praecŏlenti
PLURALE
Nom.
praecŏlentes
Gen.
praecŏlentium
Dat.
praecŏlentibus
Acc.
praecŏlentes
Abl.
praecŏlentes
Voc.
praecŏlentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecŏlens
Gen.
praecŏlentis
Dat.
praecŏlenti
Acc.
praecŏlentem
Abl.
praecŏlens
Voc.
praecŏlenti
PLURALE
Nom.
praecŏlentes
Gen.
praecŏlentium
Dat.
praecŏlentibus
Acc.
praecŏlentes
Abl.
praecŏlentes
Voc.
praecŏlentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecŏlens
Gen.
praecŏlentis
Dat.
praecŏlenti
Acc.
praecŏlens
Abl.
praecŏlens
Voc.
praecŏlenti
PLURALE
Nom.
praecŏlentia
Gen.
praecŏlentium
Dat.
praecŏlentibus
Acc.
praecŏlentia
Abl.
praecŏlentia
Voc.
praecŏlentibus

‹ praecognoscor
praecŏlo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecognitus agg. part. perf. I cl.
praecognitus agg. inf. perf.
praecognoscens agg. part. pres. II cl.
praecognosco v. tr. III coniug.
praecognoscor v. tr. III coniug.
praecŏlens agg. part. pres. II cl.
praecŏlo v. tr. III coniug.
praecŏlor v. tr. III coniug.
praecommŏdans agg. part. pres. II cl.
praecommŏdo v. tr. I coniug.
praecommŏdor v. tr. I coniug.
praecompŏsĭtus agg. I cl.
praecōnans agg. part. pres. II cl.
praecondiens agg. part. pres. II cl.
praecondĭo v. tr. IV coniug.
praecondĭor v. tr. IV coniug.
praecondĭtus agg. I cl.
praecōnĭum Sost. nt. II decl.
praecōnĭus agg. I cl.
praecōno v. tr. I coniug.
{{ID:PRAECOLENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android