praecōno - Diatesi attiva
(praecōno, praecōnas, praeconavi, praecōnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecōno
II sing.
praecōnas
III sing.
praecōnat
I plur.
praecōnāmus
II plur.
praecōnātis
III plur.
praecōnant
IMPERFETTO
I sing.
praecōnābam
II sing.
praecōnābas
III sing.
praecōnābat
I plur.
praecōnabāmus
II plur.
praecōnabātis
III plur.
praecōnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecōnābo
II sing.
praecōnābis
III sing.
praecōnābit
I plur.
praecōnabĭmus
II plur.
praecōnabĭtis
III plur.
praecōnābunt
PERFETTO
I sing.
praeconavi
II sing.
praeconavisti
III sing.
praeconavit
I plur.
praeconavĭmus
II plur.
praeconavistis
III plur.
praeconavērunt, praeconavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeconavĕram
II sing.
praeconavĕras
III sing.
praeconavĕrat
I plur.
praeconaverāmus
II plur.
praeconaverātis
III plur.
praeconavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeconavĕro
II sing.
praeconavĕris
III sing.
praeconavĕrit
I plur.
praeconaverĭmus
II plur.
praeconaverĭtis
III plur.
praeconavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecōnem
II sing.
praecōnes
III sing.
praecōnet
I plur.
praecōnēmus
II plur.
praecōnētis
III plur.
praecōnent
IMPERFETTO
I sing.
praecōnārem
II sing.
praecōnāres
III sing.
praecōnāret
I plur.
praecōnarēmus
II plur.
praecōnarētis
III plur.
praecōnārent
PERFETTO
I sing.
praeconavĕrim
II sing.
praeconavĕris
III sing.
praeconavĕrit
I plur.
praeconaverĭmus
II plur.
praeconaverĭtis
III plur.
praeconavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeconavissem
II sing.
praeconavisses
III sing.
praeconavisset
I plur.
praeconavissēmus
II plur.
praeconavissētis
III plur.
praeconavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecōna
II plur.
praecōnāte
FUTURO
II sing.
praecōnāto
III sing.
praecōnāto
II plur.
praecōnatōte
III plur.
praecōnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praecōnans, –antis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
praecōnāre
PERFETTO
praeconavisse
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praecōnandi
Dativo:
praecōnando
Accusativo:
ad praecōnandum
Ablativo:
praecōnando
SUPINO
–
Vedi la forma passiva di questo lemma
praecōno v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android