Donazione

praeclusus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praeclusus
Gen.
praeclusi
Dat.
praecluso
Acc.
praeclusum
Abl.
praecluse
Voc.
praecluso
PLURALE
Nom.
praeclusi
Gen.
praeclusōrum
Dat.
praeclusis
Acc.
praeclusos
Abl.
praeclusi
Voc.
praeclusis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praeclusă
Gen.
praeclusae
Dat.
praeclusae
Acc.
praeclusam
Abl.
praeclusă
Voc.
praeclusā
PLURALE
Nom.
praeclusae
Gen.
praeclusārum
Dat.
praeclusis
Acc.
praeclusas
Abl.
praeclusae
Voc.
praeclusis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praeclusum
Gen.
praeclusi
Dat.
praecluso
Acc.
praeclusum
Abl.
praeclusum
Voc.
praecluso
PLURALE
Nom.
praeclusa
Gen.
praeclusōrum
Dat.
praeclusis
Acc.
praeclusa
Abl.
praeclusa
Voc.
praeclusis

‹ praeclusūrūs
praeclusus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeclŭens agg. part. pres. II cl.
praeclŭĕo v. intr. II coniug.
praeclŭo v. intr. II coniug.
praeclūsĭo sost. femm. III decl.
praeclusūrūs agg. part. fut.
praeclusus agg. part. perf. I cl.
praeclusus agg. inf. perf.
praeco sost. masch. III decl.
praecoctūrūs agg. part. fut.
praecoctus agg. part. perf. I cl.
praecoctus agg. inf. perf.
praecŏcus agg. I cl.
praecōgĭtans agg. part. pres. II cl.
praecōgĭtātĭo sost. femm. III decl.
praecogitatūrūs agg. part. fut.
praecogitatus agg. part. perf. I cl.
praecogitatus agg. inf. perf.
praecōgĭto v. tr. I coniug.
praecōgĭtor v. tr. I coniug.
praecognĭtĭo sost. femm. III decl.
{{ID:PRAECLUSUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android