Donazione

praecautus


aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecautus
Gen.
praecauti
Dat.
praecauto
Acc.
praecautum
Abl.
praecaute
Voc.
praecauto
PLURALE
Nom.
praecauti
Gen.
praecautōrum
Dat.
praecautis
Acc.
praecautos
Abl.
praecauti
Voc.
praecautis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecaută
Gen.
praecautae
Dat.
praecautae
Acc.
praecautam
Abl.
praecaută
Voc.
praecautā
PLURALE
Nom.
praecautae
Gen.
praecautārum
Dat.
praecautis
Acc.
praecautas
Abl.
praecautae
Voc.
praecautis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecautum
Gen.
praecauti
Dat.
praecauto
Acc.
praecautum
Abl.
praecautum
Voc.
praecauto
PLURALE
Nom.
praecauta
Gen.
praecautōrum
Dat.
praecautis
Acc.
praecauta
Abl.
praecauta
Voc.
praecautis

‹ praecautūrūs
praecautus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecarpor v. tr. III coniug.
praecarptūrūs agg. part. fut.
praecarptus agg. part. perf. I cl.
praecarptus agg. inf. perf.
praecautūrūs agg. part. fut.
praecautus agg. part. perf. I cl.
praecautus agg. inf. perf.
praecăvens agg. part. pres. II cl.
praecăvĕo v. tr. e intr. II coniug.
praecăvĕor v. tr. e intr. II coniug.
praecēdens agg. part. pres. II cl.
praecēdo v. tr. e intr. III coniug.
praecēdor v. tr. e intr. III coniug.
praecĕlĕr agg. II cl.
praecĕlĕrans agg. part. pres. II cl.
praecĕlĕro v. tr. e intr. I coniug.
praecĕlĕror v. tr. e intr. I coniug.
praecellens agg. part. pres. II cl.
praecellentĭa sost. femm. I decl.
praecello v. tr. e intr. III coniug.
{{ID:PRAECAUTUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android