Donazione

praecăvens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecăvens
Gen.
praecăventis
Dat.
praecăventi
Acc.
praecăventem
Abl.
praecăvens
Voc.
praecăventi
PLURALE
Nom.
praecăventes
Gen.
praecăventium
Dat.
praecăventibus
Acc.
praecăventes
Abl.
praecăventes
Voc.
praecăventibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecăvens
Gen.
praecăventis
Dat.
praecăventi
Acc.
praecăventem
Abl.
praecăvens
Voc.
praecăventi
PLURALE
Nom.
praecăventes
Gen.
praecăventium
Dat.
praecăventibus
Acc.
praecăventes
Abl.
praecăventes
Voc.
praecăventibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecăvens
Gen.
praecăventis
Dat.
praecăventi
Acc.
praecăvens
Abl.
praecăvens
Voc.
praecăventi
PLURALE
Nom.
praecăventia
Gen.
praecăventium
Dat.
praecăventibus
Acc.
praecăventia
Abl.
praecăventia
Voc.
praecăventibus

‹ praecautus
praecăvĕo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecarptus agg. part. perf. I cl.
praecarptus agg. inf. perf.
praecautūrūs agg. part. fut.
praecautus agg. part. perf. I cl.
praecautus agg. inf. perf.
praecăvens agg. part. pres. II cl.
praecăvĕo v. tr. e intr. II coniug.
praecăvĕor v. tr. e intr. II coniug.
praecēdens agg. part. pres. II cl.
praecēdo v. tr. e intr. III coniug.
praecēdor v. tr. e intr. III coniug.
praecĕlĕr agg. II cl.
praecĕlĕrans agg. part. pres. II cl.
praecĕlĕro v. tr. e intr. I coniug.
praecĕlĕror v. tr. e intr. I coniug.
praecellens agg. part. pres. II cl.
praecellentĭa sost. femm. I decl.
praecello v. tr. e intr. III coniug.
praecellor v. tr. e intr. III coniug.
praecelsus agg. I cl.
{{ID:PRAECAVENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android