Donazione

praecautūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecauturus
Gen.
praecauturi
Dat.
praecauturo
Acc.
praecauturum
Abl.
praecauture
Voc.
praecauturo
PLURALE
Nom.
praecauturi
Gen.
praecautorum
Dat.
praecauturis
Acc.
praecauturos
Abl.
praecauturi
Voc.
praecauturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecautura
Gen.
praecauturae
Dat.
praecauturae
Acc.
praecauturam
Abl.
praecautura
Voc.
praecautura
PLURALE
Nom.
praecauturae
Gen.
praecauturarum
Dat.
praecauturis
Acc.
praecauturas
Abl.
praecauturae
Voc.
praecauturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecauturum
Gen.
praecauturi
Dat.
praecauturo
Acc.
praecauturum
Abl.
praecauturum
Voc.
praecauturo
PLURALE
Nom.
praecautura
Gen.
praecauturorum
Dat.
praecauturis
Acc.
praecautura
Abl.
praecautura
Voc.
praecauturis

‹ praecarptus
praecautus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecarpo v. tr. III coniug.
praecarpor v. tr. III coniug.
praecarptūrūs agg. part. fut.
praecarptus agg. part. perf. I cl.
praecarptus agg. inf. perf.
praecautūrūs agg. part. fut.
praecautus agg. part. perf. I cl.
praecautus agg. inf. perf.
praecăvens agg. part. pres. II cl.
praecăvĕo v. tr. e intr. II coniug.
praecăvĕor v. tr. e intr. II coniug.
praecēdens agg. part. pres. II cl.
praecēdo v. tr. e intr. III coniug.
praecēdor v. tr. e intr. III coniug.
praecĕlĕr agg. II cl.
praecĕlĕrans agg. part. pres. II cl.
praecĕlĕro v. tr. e intr. I coniug.
praecĕlĕror v. tr. e intr. I coniug.
praecellens agg. part. pres. II cl.
praecellentĭa sost. femm. I decl.
{{ID:PRAECAUTURUS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android