praecarpor - Diatesi passiva

(praecarpo, praecarpis, praecarpsi, praecarptum, praecarpĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecarpor
II sing.
praecarpĕris, praecarpĕre
III sing.
praecarpĭtur
I plur.
praecarpĭmur
II plur.
praecarpimĭni
III plur.
praecarpuntur
IMPERFETTO
I sing.
praecarpēbar
II sing.
praecarpebāris, praecarpebāre
III sing.
praecarpebātur
I plur.
praecarpebāmur
II plur.
praecarpebamĭni
III plur.
praecarpebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecarpar
II sing.
praecarpēris, praecarpēre
III sing.
praecarpētur
I plur.
praecarpēmur
II plur.
praecarpemĭni
III plur.
praecarpentur
PERFETTO
I sing.
praecarptus, –a, –um sum
II sing.
praecarptus, –a, –um es
III sing.
praecarptus, –a, –um est
I plur.
praecarpti, –ae, –a sumus
II plur.
praecarpti, –ae, –a estis
III plur.
praecarpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecarptus, –a, –um eram
II sing.
praecarptus, –a, –um eras
III sing.
praecarptus, –a, –um erat
I plur.
praecarpti, –ae, –a eramus
II plur.
praecarpti, –ae, –a eratis
III plur.
praecarpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praecarptus, –a, –um ero
II sing.
praecarptus, –a, –um eris
III sing.
praecarptus, –a, –um erit
I plur.
praecarpti, –ae, –a erimus
II plur.
praecarpti, –ae, –a eritis
III plur.
praecarpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecarpar
II sing.
praecarpāris, praecarpāre
III sing.
praecarpātur
I plur.
praecarpāmur
II plur.
praecarpamĭni
III plur.
praecarpantur
IMPERFETTO
I sing.
praecarpĕrer
II sing.
praecarperēris, praecarperēre
III sing.
praecarperētur
I plur.
praecarperēmur
II plur.
praecarperemĭni
III plur.
praecarperentur
PERFETTO
I sing.
praecarptus, –a, –um sim
II sing.
praecarptus, –a, –um sis
III sing.
praecarptus, –a, –um sit
I plur.
praecarpti, –ae, –a simus
II plur.
praecarpti, –ae, –a sitis
III plur.
praecarpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecarptus, –a, –um essem
II sing.
praecarptus, –a, –um esses
III sing.
praecarptus, –a, –um esset
I plur.
praecarpti, –ae, –a essemus
II plur.
praecarpti, –ae, –a essetis
III plur.
praecarpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecarpĕre
II plur.
praecarpimĭni
FUTURO
II sing.
praecarpĭtor
III sing.
praecarpĭtor
II plur.
III plur.
praecarpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praecarptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praecarpi
PERFETTO
Singolare:
praecarptus, –a, –um esse
Plurale:
praecarpti, –ae, –a esse
FUTURO
praecarptum esse
GERUNDIVO
praecarpendus, –a, –um
SUPINO
praecarptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECARPOR100}}
---CACHE---