Donazione

praecăvĕo - Diatesi attiva

(praecăvĕo, praecăves, praecavi, praecautum, praecăvēre)

verbo transitivo e intransitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecăvĕo
II sing.
praecăves
III sing.
praecăvet
I plur.
praecăvēmus
II plur.
praecăvētis
III plur.
praecăvent
IMPERFETTO
I sing.
praecăvēbam
II sing.
praecăvēbas
III sing.
praecăvēbat
I plur.
praecăvebāmus
II plur.
praecăvebātis
III plur.
praecăvēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecăvēbo
II sing.
praecăvēbis
III sing.
praecăvēbit
I plur.
praecăvebĭmus
II plur.
praecăvebĭtis
III plur.
praecăvēbunt
PERFETTO
I sing.
praecavi
II sing.
praecavisti
III sing.
praecavit
I plur.
praecavĭmus
II plur.
praecavistis
III plur.
praecavērunt, praecavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecavĕram
II sing.
praecavĕras
III sing.
praecavĕrat
I plur.
praecaverāmus
II plur.
praecaverātis
III plur.
praecavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praecavĕro
II sing.
praecavĕris
III sing.
praecavĕrit
I plur.
praecaverĭmus
II plur.
praecaverĭtis
III plur.
praecavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecăvĕam
II sing.
praecăvĕas
III sing.
praecăvĕat
I plur.
praecăveāmus
II plur.
praecăveātis
III plur.
praecăvĕant
IMPERFETTO
I sing.
praecăvērem
II sing.
praecăvēres
III sing.
praecăvēret
I plur.
praecăverēmus
II plur.
praecăverētis
III plur.
praecăvērent
PERFETTO
I sing.
praecavĕrim
II sing.
praecavĕris
III sing.
praecavĕrit
I plur.
praecaverĭmus
II plur.
praecaverĭtis
III plur.
praecavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecavissem
II sing.
praecavisses
III sing.
praecavisset
I plur.
praecavissēmus
II plur.
praecavissētis
III plur.
praecavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecăve
II plur.
praecăvēte
FUTURO
II sing.
praecăvēto
III sing.
praecăvēto
II plur.
praecăvetōte
III plur.
praecăvento
PARTICIPIO
PRESENTE
praecăvens, –entis
FUTURO
praecautūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praecăvēre
PERFETTO
praecavisse
FUTURO
Singolare:
praecautūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praecautūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praecăvendi
Dativo:
praecăvendo
Accusativo:
ad praecăvendum
Ablativo:
praecăvendo
SUPINO
praecautum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praecăvens
praecăvĕor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecarptus agg. inf. perf.
praecautūrūs agg. part. fut.
praecautus agg. part. perf. I cl.
praecautus agg. inf. perf.
praecăvens agg. part. pres. II cl.
praecăvĕo v. tr. e intr. II coniug.
praecăvĕor v. tr. e intr. II coniug.
praecēdens agg. part. pres. II cl.
praecēdo v. tr. e intr. III coniug.
praecēdor v. tr. e intr. III coniug.
praecĕlĕr agg. II cl.
praecĕlĕrans agg. part. pres. II cl.
praecĕlĕro v. tr. e intr. I coniug.
praecĕlĕror v. tr. e intr. I coniug.
praecellens agg. part. pres. II cl.
praecellentĭa sost. femm. I decl.
praecello v. tr. e intr. III coniug.
praecellor v. tr. e intr. III coniug.
praecelsus agg. I cl.
praecentans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAECAVEO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android