praecĕlĕror - Diatesi passiva

(praecĕlĕro, praecĕlĕras, praecĕlĕrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecĕlĕror
II sing.
praecĕlĕrāris, praecĕlĕrāre
III sing.
praecĕlĕrātur
I plur.
praecĕlĕrāmur
II plur.
praecĕlĕramĭni
III plur.
praecĕlĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
praecĕlĕrābar
II sing.
praecĕlĕrabāris, praecĕlĕrabāre
III sing.
praecĕlĕrabātur
I plur.
praecĕlĕrabāmur
II plur.
praecĕlĕrabamĭni
III plur.
praecĕlĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecĕlĕrābor
II sing.
praecĕlĕrabĕris, praecĕlĕrabĕre
III sing.
praecĕlĕrabĭtur
I plur.
praecĕlĕrabĭmur
II plur.
praecĕlĕrabimĭni
III plur.
praecĕlĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecĕlĕrer
II sing.
praecĕlĕrēris, praecĕlĕrēre
III sing.
praecĕlĕrētur
I plur.
praecĕlĕrēmur
II plur.
praecĕlĕremĭni
III plur.
praecĕlĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
praecĕlĕrārer
II sing.
praecĕlĕrarēris, praecĕlĕrarēre
III sing.
praecĕlĕrarētur
I plur.
praecĕlĕrarēmur
II plur.
praecĕlĕraremĭni
III plur.
praecĕlĕrarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecĕlĕrāre
II plur.
praecĕlĕramĭni
FUTURO
II sing.
praecĕlĕrātor
III sing.
praecĕlĕrātor
II plur.
III plur.
praecĕlĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
praecĕlĕrāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
praecĕlĕrandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECELEROR100}}