Donazione

praecautus


aggettivo e infinito perfetto

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praecautus
Gen.
praecauti
Dat.
praecauto
Acc.
praecautum
Abl.
praecauto
Voc.
praecaute
PLURALE
Nom.
praecauti
Gen.
praecautōrum
Dat.
praecautis
Acc.
praecautos
Abl.
praecautis
Voc.
praecauti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praecaută
Gen.
praecautae
Dat.
praecautae
Acc.
praecautam
Abl.
praecautā
Voc.
praecaută
PLURALE
Nom.
praecautae
Gen.
praecautārum
Dat.
praecautis
Acc.
praecautas
Abl.
praecautis
Voc.
praecautae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praecautum
Gen.
praecauti
Dat.
praecauto
Acc.
praecautum
Abl.
praecauto
Voc.
praecautum
PLURALE
Nom.
praecauta
Gen.
praecautōrum
Dat.
praecautis
Acc.
praecauta
Abl.
praecautis
Voc.
praecauta

‹ praecautus
praecăvens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecarptūrūs agg. part. fut.
praecarptus agg. part. perf. I cl.
praecarptus agg. inf. perf.
praecautūrūs agg. part. fut.
praecautus agg. part. perf. I cl.
praecautus agg. inf. perf.
praecăvens agg. part. pres. II cl.
praecăvĕo v. tr. e intr. II coniug.
praecăvĕor v. tr. e intr. II coniug.
praecēdens agg. part. pres. II cl.
praecēdo v. tr. e intr. III coniug.
praecēdor v. tr. e intr. III coniug.
praecĕlĕr agg. II cl.
praecĕlĕrans agg. part. pres. II cl.
praecĕlĕro v. tr. e intr. I coniug.
praecĕlĕror v. tr. e intr. I coniug.
praecellens agg. part. pres. II cl.
praecellentĭa sost. femm. I decl.
praecello v. tr. e intr. III coniug.
praecellor v. tr. e intr. III coniug.
{{ID:PRAECAUTUS200}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android