praecĕlĕro - Diatesi attiva

(praecĕlĕro, praecĕlĕras, praecĕlĕrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecĕlĕro
II sing.
praecĕlĕras
III sing.
praecĕlĕrat
I plur.
praecĕlĕrāmus
II plur.
praecĕlĕrātis
III plur.
praecĕlĕrant
IMPERFETTO
I sing.
praecĕlĕrābam
II sing.
praecĕlĕrābas
III sing.
praecĕlĕrābat
I plur.
praecĕlĕrabāmus
II plur.
praecĕlĕrabātis
III plur.
praecĕlĕrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecĕlĕrābo
II sing.
praecĕlĕrābis
III sing.
praecĕlĕrābit
I plur.
praecĕlĕrabĭmus
II plur.
praecĕlĕrabĭtis
III plur.
praecĕlĕrābunt
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
FUTURO ANTERIORE
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecĕlĕrem
II sing.
praecĕlĕres
III sing.
praecĕlĕret
I plur.
praecĕlĕrēmus
II plur.
praecĕlĕrētis
III plur.
praecĕlĕrent
IMPERFETTO
I sing.
praecĕlĕrārem
II sing.
praecĕlĕrāres
III sing.
praecĕlĕrāret
I plur.
praecĕlĕrarēmus
II plur.
praecĕlĕrarētis
III plur.
praecĕlĕrārent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecĕlĕra
II plur.
praecĕlĕrāte
FUTURO
II sing.
praecĕlĕrāto
III sing.
praecĕlĕrāto
II plur.
praecĕlĕratōte
III plur.
praecĕlĕranto
PARTICIPIO
PRESENTE
praecĕlĕrans, –antis
FUTURO
INFINITO
PRESENTE
praecĕlĕrāre
PERFETTO
FUTURO
Singolare:
Plurale:
GERUNDIO
Genitivo:
praecĕlĕrandi
Dativo:
praecĕlĕrando
Accusativo:
ad praecĕlĕrandum
Ablativo:
praecĕlĕrando
SUPINO

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAECELERO100}}