Donazione

praetervĕhens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praetervĕhens
Gen.
praetervĕhentis
Dat.
praetervĕhenti
Acc.
praetervĕhentem
Abl.
praetervĕhens
Voc.
praetervĕhenti
PLURALE
Nom.
praetervĕhentes
Gen.
praetervĕhentium
Dat.
praetervĕhentibus
Acc.
praetervĕhentes
Abl.
praetervĕhentes
Voc.
praetervĕhentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praetervĕhens
Gen.
praetervĕhentis
Dat.
praetervĕhenti
Acc.
praetervĕhentem
Abl.
praetervĕhens
Voc.
praetervĕhenti
PLURALE
Nom.
praetervĕhentes
Gen.
praetervĕhentium
Dat.
praetervĕhentibus
Acc.
praetervĕhentes
Abl.
praetervĕhentes
Voc.
praetervĕhentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praetervĕhens
Gen.
praetervĕhentis
Dat.
praetervĕhenti
Acc.
praetervĕhens
Abl.
praetervĕhens
Voc.
praetervĕhenti
PLURALE
Nom.
praetervĕhentia
Gen.
praetervĕhentium
Dat.
praetervĕhentibus
Acc.
praetervĕhentia
Abl.
praetervĕhentia
Voc.
praetervĕhentibus

‹ praetervectus
praetervĕho ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetersum v. intr. an.
praetervectĭo sost. femm. III decl.
praetervectūrūs agg. part. fut.
praetervectus agg. part. perf. I cl.
praetervectus agg. inf. perf.
praetervĕhens agg. part. pres. II cl.
praetervĕho v. tr. III coniug.
praetervĕhor v. tr. III coniug.
praetervertens agg. part. pres. II cl.
praeterverto v. tr. III coniug.
praetervertor v. tr. III coniug.
praetervŏlans agg. part. pres. II cl.
praetervŏlo v. tr. e intr. I coniug.
praetervŏlor v. tr. e intr. I coniug.
praetestans agg. part. pres. II cl.
praetestatūrūs agg. part. fut.
praetestatus agg. part. perf. I cl.
praetestor v. tr. dep. I coniug.
praetexens agg. part. pres. II cl.
praetexo v. tr. III coniug.
{{ID:PRAETERVEHENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android