Donazione

praetestans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praetestans
Gen.
praetestantis
Dat.
praetestanti
Acc.
praetestantem
Abl.
praetestans
Voc.
praetestanti
PLURALE
Nom.
praetestantes
Gen.
praetestantium
Dat.
praetestantibus
Acc.
praetestantes
Abl.
praetestantes
Voc.
praetestantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praetestans
Gen.
praetestantis
Dat.
praetestanti
Acc.
praetestantem
Abl.
praetestans
Voc.
praetestanti
PLURALE
Nom.
praetestantes
Gen.
praetestantium
Dat.
praetestantibus
Acc.
praetestantes
Abl.
praetestantes
Voc.
praetestantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praetestans
Gen.
praetestantis
Dat.
praetestanti
Acc.
praetestans
Abl.
praetestans
Voc.
praetestanti
PLURALE
Nom.
praetestantia
Gen.
praetestantium
Dat.
praetestantibus
Acc.
praetestantia
Abl.
praetestantia
Voc.
praetestantibus

‹ praetervŏlor
praetestatūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeterverto v. tr. III coniug.
praetervertor v. tr. III coniug.
praetervŏlans agg. part. pres. II cl.
praetervŏlo v. tr. e intr. I coniug.
praetervŏlor v. tr. e intr. I coniug.
praetestans agg. part. pres. II cl.
praetestatūrūs agg. part. fut.
praetestatus agg. part. perf. I cl.
praetestor v. tr. dep. I coniug.
praetexens agg. part. pres. II cl.
praetexo v. tr. III coniug.
praetexor v. tr. III coniug.
praetexta sost. femm. I decl.
praetextātus sost. masch. II decl.
praetextātus agg. I cl.
praetextum Sost. nt. II decl.
praetextūrūs agg. part. fut.
praetextŭs sost. masch. IV decl.
praetextus agg. part. perf. I cl.
praetextus agg. inf. perf.
{{ID:PRAETESTANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android