Donazione

praetervĕho - Diatesi attiva

(praetervĕho, praetervĕhis, praetervexi, praetervectum, praetervĕhĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetervĕho
II sing.
praetervĕhis
III sing.
praetervĕhit
I plur.
praetervĕhĭmus
II plur.
praetervĕhĭtis
III plur.
praetervĕhunt
IMPERFETTO
I sing.
praetervĕhēbam
II sing.
praetervĕhēbas
III sing.
praetervĕhēbat
I plur.
praetervĕhebāmus
II plur.
praetervĕhebātis
III plur.
praetervĕhēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetervĕham
II sing.
praetervĕhes
III sing.
praetervĕhet
I plur.
praetervĕhēmus
II plur.
praetervĕhētis
III plur.
praetervĕhent
PERFETTO
I sing.
praetervexi
II sing.
praetervexisti
III sing.
praetervexit
I plur.
praetervexĭmus
II plur.
praetervexistis
III plur.
praetervexērunt, praetervexēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetervexĕram
II sing.
praetervexĕras
III sing.
praetervexĕrat
I plur.
praetervexerāmus
II plur.
praetervexerātis
III plur.
praetervexĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetervexĕro
II sing.
praetervexĕris
III sing.
praetervexĕrit
I plur.
praetervexerĭmus
II plur.
praetervexerĭtis
III plur.
praetervexĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetervĕham
II sing.
praetervĕhas
III sing.
praetervĕhat
I plur.
praetervĕhāmus
II plur.
praetervĕhātis
III plur.
praetervĕhant
IMPERFETTO
I sing.
praetervĕhĕrem
II sing.
praetervĕhĕres
III sing.
praetervĕhĕret
I plur.
praetervĕherēmus
II plur.
praetervĕherētis
III plur.
praetervĕhĕrent
PERFETTO
I sing.
praetervexĕrim
II sing.
praetervexĕris
III sing.
praetervexĕrit
I plur.
praetervexerĭmus
II plur.
praetervexerĭtis
III plur.
praetervexĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetervexissem
II sing.
praetervexisses
III sing.
praetervexisset
I plur.
praetervexissēmus
II plur.
praetervexissētis
III plur.
praetervexissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetervĕhĕ
II plur.
praetervĕhĭte
FUTURO
II sing.
praetervĕhĭto
III sing.
praetervĕhĭto
II plur.
praetervĕhitōte
III plur.
praetervĕhunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praetervĕhens, –entis
FUTURO
praetervectūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praetervĕhĕre
PERFETTO
praetervexisse
FUTURO
Singolare:
praetervectūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praetervectūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praetervĕhendi
Dativo:
praetervĕhendo
Accusativo:
ad praetervĕhendum
Ablativo:
praetervĕhendo
SUPINO
praetervectum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praetervĕhens
praetervĕhor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetervectĭo sost. femm. III decl.
praetervectūrūs agg. part. fut.
praetervectus agg. part. perf. I cl.
praetervectus agg. inf. perf.
praetervĕhens agg. part. pres. II cl.
praetervĕho v. tr. III coniug.
praetervĕhor v. tr. III coniug.
praetervertens agg. part. pres. II cl.
praeterverto v. tr. III coniug.
praetervertor v. tr. III coniug.
praetervŏlans agg. part. pres. II cl.
praetervŏlo v. tr. e intr. I coniug.
praetervŏlor v. tr. e intr. I coniug.
praetestans agg. part. pres. II cl.
praetestatūrūs agg. part. fut.
praetestatus agg. part. perf. I cl.
praetestor v. tr. dep. I coniug.
praetexens agg. part. pres. II cl.
praetexo v. tr. III coniug.
praetexor v. tr. III coniug.
{{ID:PRAETERVEHO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android