Donazione

praeterverto - Diatesi attiva

(praeterverto, praetervertis, praetervertĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeterverto
II sing.
praetervertis
III sing.
praetervertit
I plur.
praetervertĭmus
II plur.
praetervertĭtis
III plur.
praetervertunt
IMPERFETTO
I sing.
praetervertēbam
II sing.
praetervertēbas
III sing.
praetervertēbat
I plur.
praetervertebāmus
II plur.
praetervertebātis
III plur.
praetervertēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetervertam
II sing.
praetervertes
III sing.
praetervertet
I plur.
praetervertēmus
II plur.
praetervertētis
III plur.
praetervertent
PERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
PIUCHEPERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
FUTURO ANTERIORE
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetervertam
II sing.
praetervertas
III sing.
praetervertat
I plur.
praetervertāmus
II plur.
praetervertātis
III plur.
praetervertant
IMPERFETTO
I sing.
praetervertĕrem
II sing.
praetervertĕres
III sing.
praetervertĕret
I plur.
praeterverterēmus
II plur.
praeterverterētis
III plur.
praetervertĕrent
PERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
PIUCHEPERFETTO
I sing.
–
II sing.
–
III sing.
–
I plur.
–
II plur.
–
III plur.
–
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetervertĕ
II plur.
praetervertĭte
FUTURO
II sing.
praetervertĭto
III sing.
praetervertĭto
II plur.
praetervertitōte
III plur.
praetervertunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praetervertens, –entis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
praetervertĕre
PERFETTO
–
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praetervertendi
Dativo:
praetervertendo
Accusativo:
ad praetervertendum
Ablativo:
praetervertendo
SUPINO
–

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praetervertens
praetervertor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetervectus agg. inf. perf.
praetervĕhens agg. part. pres. II cl.
praetervĕho v. tr. III coniug.
praetervĕhor v. tr. III coniug.
praetervertens agg. part. pres. II cl.
praeterverto v. tr. III coniug.
praetervertor v. tr. III coniug.
praetervŏlans agg. part. pres. II cl.
praetervŏlo v. tr. e intr. I coniug.
praetervŏlor v. tr. e intr. I coniug.
praetestans agg. part. pres. II cl.
praetestatūrūs agg. part. fut.
praetestatus agg. part. perf. I cl.
praetestor v. tr. dep. I coniug.
praetexens agg. part. pres. II cl.
praetexo v. tr. III coniug.
praetexor v. tr. III coniug.
praetexta sost. femm. I decl.
praetextātus sost. masch. II decl.
praetextātus agg. I cl.
{{ID:PRAETERVERTO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android