Donazione

praetexens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praetexens
Gen.
praetexentis
Dat.
praetexenti
Acc.
praetexentem
Abl.
praetexens
Voc.
praetexenti
PLURALE
Nom.
praetexentes
Gen.
praetexentium
Dat.
praetexentibus
Acc.
praetexentes
Abl.
praetexentes
Voc.
praetexentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praetexens
Gen.
praetexentis
Dat.
praetexenti
Acc.
praetexentem
Abl.
praetexens
Voc.
praetexenti
PLURALE
Nom.
praetexentes
Gen.
praetexentium
Dat.
praetexentibus
Acc.
praetexentes
Abl.
praetexentes
Voc.
praetexentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praetexens
Gen.
praetexentis
Dat.
praetexenti
Acc.
praetexens
Abl.
praetexens
Voc.
praetexenti
PLURALE
Nom.
praetexentia
Gen.
praetexentium
Dat.
praetexentibus
Acc.
praetexentia
Abl.
praetexentia
Voc.
praetexentibus

‹ praetestor
praetexo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetervŏlor v. tr. e intr. I coniug.
praetestans agg. part. pres. II cl.
praetestatūrūs agg. part. fut.
praetestatus agg. part. perf. I cl.
praetestor v. tr. dep. I coniug.
praetexens agg. part. pres. II cl.
praetexo v. tr. III coniug.
praetexor v. tr. III coniug.
praetexta sost. femm. I decl.
praetextātus sost. masch. II decl.
praetextātus agg. I cl.
praetextum Sost. nt. II decl.
praetextūrūs agg. part. fut.
praetextŭs sost. masch. IV decl.
praetextus agg. part. perf. I cl.
praetextus agg. inf. perf.
praetĭmens agg. part. pres. II cl.
praetĭmĕo v. tr. II coniug.
praetĭmĕor v. tr. II coniug.
praetinctūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAETEXENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android