Donazione

praetervertens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praetervertens
Gen.
praetervertentis
Dat.
praetervertenti
Acc.
praetervertentem
Abl.
praetervertens
Voc.
praetervertenti
PLURALE
Nom.
praetervertentes
Gen.
praetervertentium
Dat.
praetervertentibus
Acc.
praetervertentes
Abl.
praetervertentes
Voc.
praetervertentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praetervertens
Gen.
praetervertentis
Dat.
praetervertenti
Acc.
praetervertentem
Abl.
praetervertens
Voc.
praetervertenti
PLURALE
Nom.
praetervertentes
Gen.
praetervertentium
Dat.
praetervertentibus
Acc.
praetervertentes
Abl.
praetervertentes
Voc.
praetervertentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praetervertens
Gen.
praetervertentis
Dat.
praetervertenti
Acc.
praetervertens
Abl.
praetervertens
Voc.
praetervertenti
PLURALE
Nom.
praetervertentia
Gen.
praetervertentium
Dat.
praetervertentibus
Acc.
praetervertentia
Abl.
praetervertentia
Voc.
praetervertentibus

‹ praetervĕhor
praeterverto ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetervectus agg. part. perf. I cl.
praetervectus agg. inf. perf.
praetervĕhens agg. part. pres. II cl.
praetervĕho v. tr. III coniug.
praetervĕhor v. tr. III coniug.
praetervertens agg. part. pres. II cl.
praeterverto v. tr. III coniug.
praetervertor v. tr. III coniug.
praetervŏlans agg. part. pres. II cl.
praetervŏlo v. tr. e intr. I coniug.
praetervŏlor v. tr. e intr. I coniug.
praetestans agg. part. pres. II cl.
praetestatūrūs agg. part. fut.
praetestatus agg. part. perf. I cl.
praetestor v. tr. dep. I coniug.
praetexens agg. part. pres. II cl.
praetexo v. tr. III coniug.
praetexor v. tr. III coniug.
praetexta sost. femm. I decl.
praetextātus sost. masch. II decl.
{{ID:PRAETERVERTENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android