Donazione

praetervĕhor - Diatesi passiva

(praetervĕho, praetervĕhis, praetervexi, praetervectum, praetervĕhĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetervĕhor
II sing.
praetervĕhĕris, praetervĕhĕre
III sing.
praetervĕhĭtur
I plur.
praetervĕhĭmur
II plur.
praetervĕhimĭni
III plur.
praetervĕhuntur
IMPERFETTO
I sing.
praetervĕhēbar
II sing.
praetervĕhebāris, praetervĕhebāre
III sing.
praetervĕhebātur
I plur.
praetervĕhebāmur
II plur.
praetervĕhebamĭni
III plur.
praetervĕhebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetervĕhar
II sing.
praetervĕhēris, praetervĕhēre
III sing.
praetervĕhētur
I plur.
praetervĕhēmur
II plur.
praetervĕhemĭni
III plur.
praetervĕhentur
PERFETTO
I sing.
praetervectus, –a, –um sum
II sing.
praetervectus, –a, –um es
III sing.
praetervectus, –a, –um est
I plur.
praetervecti, –ae, –a sumus
II plur.
praetervecti, –ae, –a estis
III plur.
praetervecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetervectus, –a, –um eram
II sing.
praetervectus, –a, –um eras
III sing.
praetervectus, –a, –um erat
I plur.
praetervecti, –ae, –a eramus
II plur.
praetervecti, –ae, –a eratis
III plur.
praetervecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetervectus, –a, –um ero
II sing.
praetervectus, –a, –um eris
III sing.
praetervectus, –a, –um erit
I plur.
praetervecti, –ae, –a erimus
II plur.
praetervecti, –ae, –a eritis
III plur.
praetervecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetervĕhar
II sing.
praetervĕhāris, praetervĕhāre
III sing.
praetervĕhātur
I plur.
praetervĕhāmur
II plur.
praetervĕhamĭni
III plur.
praetervĕhantur
IMPERFETTO
I sing.
praetervĕhĕrer
II sing.
praetervĕherēris, praetervĕherēre
III sing.
praetervĕherētur
I plur.
praetervĕherēmur
II plur.
praetervĕheremĭni
III plur.
praetervĕherentur
PERFETTO
I sing.
praetervectus, –a, –um sim
II sing.
praetervectus, –a, –um sis
III sing.
praetervectus, –a, –um sit
I plur.
praetervecti, –ae, –a simus
II plur.
praetervecti, –ae, –a sitis
III plur.
praetervecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetervectus, –a, –um essem
II sing.
praetervectus, –a, –um esses
III sing.
praetervectus, –a, –um esset
I plur.
praetervecti, –ae, –a essemus
II plur.
praetervecti, –ae, –a essetis
III plur.
praetervecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetervĕhĕre
II plur.
praetervĕhimĭni
FUTURO
II sing.
praetervĕhĭtor
III sing.
praetervĕhĭtor
II plur.
–
III plur.
praetervĕhuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praetervectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetervĕhi
PERFETTO
Singolare:
praetervectus, –a, –um esse
Plurale:
praetervecti, –ae, –a esse
FUTURO
praetervectum esse
GERUNDIVO
praetervĕhendus, –a, –um
SUPINO
praetervectu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praetervĕho
praetervertens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetervectūrūs agg. part. fut.
praetervectus agg. part. perf. I cl.
praetervectus agg. inf. perf.
praetervĕhens agg. part. pres. II cl.
praetervĕho v. tr. III coniug.
praetervĕhor v. tr. III coniug.
praetervertens agg. part. pres. II cl.
praeterverto v. tr. III coniug.
praetervertor v. tr. III coniug.
praetervŏlans agg. part. pres. II cl.
praetervŏlo v. tr. e intr. I coniug.
praetervŏlor v. tr. e intr. I coniug.
praetestans agg. part. pres. II cl.
praetestatūrūs agg. part. fut.
praetestatus agg. part. perf. I cl.
praetestor v. tr. dep. I coniug.
praetexens agg. part. pres. II cl.
praetexo v. tr. III coniug.
praetexor v. tr. III coniug.
praetexta sost. femm. I decl.
{{ID:PRAETERVEHOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android