Donazione

praetexor - Diatesi passiva

(praetexo, praetexis, praetexui, praetextum, praetexĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetexor
II sing.
praetexĕris, praetexĕre
III sing.
praetexĭtur
I plur.
praetexĭmur
II plur.
praeteximĭni
III plur.
praetexuntur
IMPERFETTO
I sing.
praetexēbar
II sing.
praetexebāris, praetexebāre
III sing.
praetexebātur
I plur.
praetexebāmur
II plur.
praetexebamĭni
III plur.
praetexebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetexar
II sing.
praetexēris, praetexēre
III sing.
praetexētur
I plur.
praetexēmur
II plur.
praetexemĭni
III plur.
praetexentur
PERFETTO
I sing.
praetextus, –a, –um sum
II sing.
praetextus, –a, –um es
III sing.
praetextus, –a, –um est
I plur.
praetexti, –ae, –a sumus
II plur.
praetexti, –ae, –a estis
III plur.
praetexti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetextus, –a, –um eram
II sing.
praetextus, –a, –um eras
III sing.
praetextus, –a, –um erat
I plur.
praetexti, –ae, –a eramus
II plur.
praetexti, –ae, –a eratis
III plur.
praetexti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetextus, –a, –um ero
II sing.
praetextus, –a, –um eris
III sing.
praetextus, –a, –um erit
I plur.
praetexti, –ae, –a erimus
II plur.
praetexti, –ae, –a eritis
III plur.
praetexti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetexar
II sing.
praetexāris, praetexāre
III sing.
praetexātur
I plur.
praetexāmur
II plur.
praetexamĭni
III plur.
praetexantur
IMPERFETTO
I sing.
praetexĕrer
II sing.
praetexerēris, praetexerēre
III sing.
praetexerētur
I plur.
praetexerēmur
II plur.
praetexeremĭni
III plur.
praetexerentur
PERFETTO
I sing.
praetextus, –a, –um sim
II sing.
praetextus, –a, –um sis
III sing.
praetextus, –a, –um sit
I plur.
praetexti, –ae, –a simus
II plur.
praetexti, –ae, –a sitis
III plur.
praetexti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetextus, –a, –um essem
II sing.
praetextus, –a, –um esses
III sing.
praetextus, –a, –um esset
I plur.
praetexti, –ae, –a essemus
II plur.
praetexti, –ae, –a essetis
III plur.
praetexti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetexĕre
II plur.
praeteximĭni
FUTURO
II sing.
praetexĭtor
III sing.
praetexĭtor
II plur.
–
III plur.
praetexuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praetextus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetexi
PERFETTO
Singolare:
praetextus, –a, –um esse
Plurale:
praetexti, –ae, –a esse
FUTURO
praetextum esse
GERUNDIVO
praetexendus, –a, –um
SUPINO
praetextu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praetexo
praetexta ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetestatūrūs agg. part. fut.
praetestatus agg. part. perf. I cl.
praetestor v. tr. dep. I coniug.
praetexens agg. part. pres. II cl.
praetexo v. tr. III coniug.
praetexor v. tr. III coniug.
praetexta sost. femm. I decl.
praetextātus sost. masch. II decl.
praetextātus agg. I cl.
praetextum Sost. nt. II decl.
praetextūrūs agg. part. fut.
praetextŭs sost. masch. IV decl.
praetextus agg. part. perf. I cl.
praetextus agg. inf. perf.
praetĭmens agg. part. pres. II cl.
praetĭmĕo v. tr. II coniug.
praetĭmĕor v. tr. II coniug.
praetinctūrūs agg. part. fut.
praetinctus agg. part. perf. I cl.
praetinctus agg. inf. perf.
{{ID:PRAETEXOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android