Donazione

praepĕdĭor - Diatesi passiva

(praepĕdĭo, praepĕdis, praepedii, praepeditum, praepĕdīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praepĕdĭor
II sing.
praepĕdīris, praepĕdīre
III sing.
praepĕdītur
I plur.
praepĕdīmur
II plur.
praepĕdimĭni
III plur.
praepĕdiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praepĕdiēbar
II sing.
praepĕdiebāris, praepĕdiebāre
III sing.
praepĕdiebātur
I plur.
praepĕdiebāmur
II plur.
praepĕdiebamĭni
III plur.
praepĕdiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praepĕdĭar
II sing.
praepĕdiēris, praepĕdiēre
III sing.
praepĕdiētur
I plur.
praepĕdiēmur
II plur.
praepĕdiemĭni
III plur.
praepĕdientur
PERFETTO
I sing.
praepeditus, –a, –um sum
II sing.
praepeditus, –a, –um es
III sing.
praepeditus, –a, –um est
I plur.
praepediti, –ae, –a sumus
II plur.
praepediti, –ae, –a estis
III plur.
praepediti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praepeditus, –a, –um eram
II sing.
praepeditus, –a, –um eras
III sing.
praepeditus, –a, –um erat
I plur.
praepediti, –ae, –a eramus
II plur.
praepediti, –ae, –a eratis
III plur.
praepediti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praepeditus, –a, –um ero
II sing.
praepeditus, –a, –um eris
III sing.
praepeditus, –a, –um erit
I plur.
praepediti, –ae, –a erimus
II plur.
praepediti, –ae, –a eritis
III plur.
praepediti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praepĕdĭar
II sing.
praepĕdiāris, praepĕdiāre
III sing.
praepĕdiātur
I plur.
praepĕdiāmur
II plur.
praepĕdiamĭni
III plur.
praepĕdiantur
IMPERFETTO
I sing.
praepĕdīrer
II sing.
praepĕdirēris, praepediirēre
III sing.
praepĕdirētur
I plur.
praepĕdirēmur
II plur.
praepĕdirēmini
III plur.
praepĕdirentur
PERFETTO
I sing.
praepeditus, –a, –um sim
II sing.
praepeditus, –a, –um sis
III sing.
praepeditus, –a, –um sit
I plur.
praepediti, –ae, –a simus
II plur.
praepediti, –ae, –a sitis
III plur.
praepediti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praepeditus, –a, –um essem
II sing.
praepeditus, –a, –um esses
III sing.
praepeditus, –a, –um esset
I plur.
praepediti, –ae, –a essemus
II plur.
praepediti, –ae, –a essetis
III plur.
praepediti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praepĕdīre
II plur.
praepĕdimĭni
FUTURO
II sing.
praepĕdītor
III sing.
praepĕdītor
II plur.
–
III plur.
praepĕdiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praepeditus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praepĕdīri
PERFETTO
Singolare:
praepeditus, –a, –um esse
Plurale:
praepediti, –ae, –a esse
FUTURO
praepeditum esse
GERUNDIVO
praepĕdiendus, –a, –um
SUPINO
praepeditu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praepĕdĭo
praepeditūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepăro v. tr. I coniug.
praepăror v. tr. I coniug.
praepĕdiens agg. part. pres. II cl.
praepĕdīmentum Sost. nt. II decl.
praepĕdĭo v. tr. IV coniug.
praepĕdĭor v. tr. IV coniug.
praepeditūrūs agg. part. fut.
praepeditus agg. part. perf. I cl.
praepeditus agg. inf. perf.
praependens agg. part. pres. II cl.
praependĕo v. intr. II coniug.
praepĕs agg. II cl.
praepĕtens agg. part. pres. II cl.
praepĕto v. tr. III coniug.
praepĕtor v. tr. III coniug.
praepignĕrātus agg. I cl.
praepĭlāta Sost. nt. pl. II decl.
praepĭlātus agg. I cl.
praepīlātus agg. I cl.
praepinguis agg. II cl.
{{ID:PRAEPEDIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android