Donazione

praepĕdiens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praepĕdiens
Gen.
praepĕdientis
Dat.
praepĕdienti
Acc.
praepĕdientem
Abl.
praepĕdiens
Voc.
praepĕdienti
PLURALE
Nom.
praepĕdientes
Gen.
praepĕdientium
Dat.
praepĕdientibus
Acc.
praepĕdientes
Abl.
praepĕdientes
Voc.
praepĕdientibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praepĕdiens
Gen.
praepĕdientis
Dat.
praepĕdienti
Acc.
praepĕdientem
Abl.
praepĕdiens
Voc.
praepĕdienti
PLURALE
Nom.
praepĕdientes
Gen.
praepĕdientium
Dat.
praepĕdientibus
Acc.
praepĕdientes
Abl.
praepĕdientes
Voc.
praepĕdientibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praepĕdiens
Gen.
praepĕdientis
Dat.
praepĕdienti
Acc.
praepĕdiens
Abl.
praepĕdiens
Voc.
praepĕdienti
PLURALE
Nom.
praepĕdientia
Gen.
praepĕdientium
Dat.
praepĕdientibus
Acc.
praepĕdientia
Abl.
praepĕdientia
Voc.
praepĕdientibus

‹ praepăror
praepĕdīmentum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepărātus agg. part. perf. I cl.
praeparatus agg. inf. perf.
praeparcus agg. I cl.
praepăro v. tr. I coniug.
praepăror v. tr. I coniug.
praepĕdiens agg. part. pres. II cl.
praepĕdīmentum Sost. nt. II decl.
praepĕdĭo v. tr. IV coniug.
praepĕdĭor v. tr. IV coniug.
praepeditūrūs agg. part. fut.
praepeditus agg. part. perf. I cl.
praepeditus agg. inf. perf.
praependens agg. part. pres. II cl.
praependĕo v. intr. II coniug.
praepĕs agg. II cl.
praepĕtens agg. part. pres. II cl.
praepĕto v. tr. III coniug.
praepĕtor v. tr. III coniug.
praepignĕrātus agg. I cl.
praepĭlāta Sost. nt. pl. II decl.
{{ID:PRAEPEDIENS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android