Donazione

praepeditūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praepediturus
Gen.
praepedituri
Dat.
praepedituro
Acc.
praepediturum
Abl.
praepediture
Voc.
praepedituro
PLURALE
Nom.
praepedituri
Gen.
praepeditorum
Dat.
praepedituris
Acc.
praepedituros
Abl.
praepedituri
Voc.
praepedituris
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praepeditura
Gen.
praepediturae
Dat.
praepediturae
Acc.
praepedituram
Abl.
praepeditura
Voc.
praepeditura
PLURALE
Nom.
praepediturae
Gen.
praepediturarum
Dat.
praepedituris
Acc.
praepedituras
Abl.
praepediturae
Voc.
praepedituris
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praepediturum
Gen.
praepedituri
Dat.
praepedituro
Acc.
praepediturum
Abl.
praepediturum
Voc.
praepedituro
PLURALE
Nom.
praepeditura
Gen.
praepediturorum
Dat.
praepedituris
Acc.
praepeditura
Abl.
praepeditura
Voc.
praepedituris

‹ praepĕdĭor
praepeditus ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepăror v. tr. I coniug.
praepĕdiens agg. part. pres. II cl.
praepĕdīmentum Sost. nt. II decl.
praepĕdĭo v. tr. IV coniug.
praepĕdĭor v. tr. IV coniug.
praepeditūrūs agg. part. fut.
praepeditus agg. part. perf. I cl.
praepeditus agg. inf. perf.
praependens agg. part. pres. II cl.
praependĕo v. intr. II coniug.
praepĕs agg. II cl.
praepĕtens agg. part. pres. II cl.
praepĕto v. tr. III coniug.
praepĕtor v. tr. III coniug.
praepignĕrātus agg. I cl.
praepĭlāta Sost. nt. pl. II decl.
praepĭlātus agg. I cl.
praepīlātus agg. I cl.
praepinguis agg. II cl.
praepollens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEPEDITURUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android