Donazione

praepĕdĭo - Diatesi attiva

(praepĕdĭo, praepĕdis, praepedii, praepeditum, praepĕdīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praepĕdĭo
II sing.
praepĕdis
III sing.
praepĕdit
I plur.
praepĕdīmus
II plur.
praepĕdītis
III plur.
praepĕdĭunt
IMPERFETTO
I sing.
praepĕdiēbam
II sing.
praepĕdiēbas
III sing.
praepĕdiēbat
I plur.
praepĕdiebāmus
II plur.
praepĕdiebātis
III plur.
praepĕdiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praepĕdĭam
II sing.
praepĕdĭes
III sing.
praepĕdĭet
I plur.
praepĕdiēmus
II plur.
praepĕdiētis
III plur.
praepĕdĭent
PERFETTO
I sing.
praepedii o praepedivi
II sing.
praepediisti o praepedivisti
III sing.
praepediit o praepedivit
I plur.
praepediĭmus o praepedivĭmus
II plur.
praepediistis o praepedivistis
III plur.
praepediērunt o praepedivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praepediĕram o praepedivĕram
II sing.
praepediĕras o praepedivĕras
III sing.
praepediĕrat o praepedivĕrat
I plur.
praepedierāmus o praepediverāmus
II plur.
praepedierātis o praepediverātis
III plur.
praepediĕrant o praepedivĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praepediĕro o praepedivĕro
II sing.
praepediĕris o praepedivĕris
III sing.
praepediĕrit o praepedivĕrit
I plur.
praepedierĭmus o praepediverĭmus
II plur.
praepedierĭtis o praepediverĭtis
III plur.
praepediĕrint o praepedivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praepĕdĭam
II sing.
praepĕdĭas
III sing.
praepĕdĭat
I plur.
praepĕdiāmus
II plur.
praepĕdiātis
III plur.
praepĕdĭant
IMPERFETTO
I sing.
praepĕdīrem
II sing.
praepĕdīres
III sing.
praepĕdīret
I plur.
praepĕdirēmus
II plur.
praepĕdirētis
III plur.
praepĕdīrent
PERFETTO
I sing.
praepediĕrim o praepedivĕrim
II sing.
praepediĕris o praepedivĕris
III sing.
praepediĕrit o praepedivĕrit
I plur.
praepedierĭmus o praepediverĭmus
II plur.
praepedierĭtis o praepediverĭtis
III plur.
praepediĕrint o praepedivĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praepediissem o praepedivissem
II sing.
praepediisses o praepedivisses
III sing.
praepediisset o praepedivisset
I plur.
praepediissēmus o praepedivissēmus
II plur.
praepediissētis o praepedivissētis
III plur.
praepediissent o praepedivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praepĕdi
II plur.
praepĕdīte
FUTURO
II sing.
praepĕdīto
III sing.
praepĕdīto
II plur.
praepĕditōte
III plur.
praepĕdiunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praepĕdiens, –ientis
FUTURO
praepeditūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praepĕdīre
PERFETTO
praepediisse o praepedivisse
FUTURO
Singolare:
praepeditūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praepeditūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praepĕdiendi
Dativo:
praepĕdiendo
Accusativo:
ad praepĕdiendum
Ablativo:
praepĕdiendo
SUPINO
praepeditum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praepĕdīmentum
praepĕdĭor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeparcus agg. I cl.
praepăro v. tr. I coniug.
praepăror v. tr. I coniug.
praepĕdiens agg. part. pres. II cl.
praepĕdīmentum Sost. nt. II decl.
praepĕdĭo v. tr. IV coniug.
praepĕdĭor v. tr. IV coniug.
praepeditūrūs agg. part. fut.
praepeditus agg. part. perf. I cl.
praepeditus agg. inf. perf.
praependens agg. part. pres. II cl.
praependĕo v. intr. II coniug.
praepĕs agg. II cl.
praepĕtens agg. part. pres. II cl.
praepĕto v. tr. III coniug.
praepĕtor v. tr. III coniug.
praepignĕrātus agg. I cl.
praepĭlāta Sost. nt. pl. II decl.
praepĭlātus agg. I cl.
praepīlātus agg. I cl.
{{ID:PRAEPEDIO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android