Donazione

praepăror - Diatesi passiva

(praepăro, praepăras, praeparavi, praeparatum, praepărāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praepăror
II sing.
praepărāris, praepărāre
III sing.
praepărātur
I plur.
praepărāmur
II plur.
praepăramĭni
III plur.
praepărantur
IMPERFETTO
I sing.
praepărābar
II sing.
praepărabāris, praepărabāre
III sing.
praepărabātur
I plur.
praepărabāmur
II plur.
praepărabamĭni
III plur.
praepărabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praepărābor
II sing.
praepărabĕris, praepărabĕre
III sing.
praepărabĭtur
I plur.
praepărabĭmur
II plur.
praepărabimĭni
III plur.
praepărabuntur
PERFETTO
I sing.
praeparatus, –a, –um sum
II sing.
praeparatus, –a, –um es
III sing.
praeparatus, –a, –um est
I plur.
praeparati, –ae, –a sumus
II plur.
praeparati, –ae, –a estis
III plur.
praeparati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeparatus, –a, –um eram
II sing.
praeparatus, –a, –um eras
III sing.
praeparatus, –a, –um erat
I plur.
praeparati, –ae, –a eramus
II plur.
praeparati, –ae, –a eratis
III plur.
praeparati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeparatus, –a, –um ero
II sing.
praeparatus, –a, –um eris
III sing.
praeparatus, –a, –um erit
I plur.
praeparati, –ae, –a erimus
II plur.
praeparati, –ae, –a eritis
III plur.
praeparati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praepărer
II sing.
praepărēris, praepărēre
III sing.
praepărētur
I plur.
praepărēmur
II plur.
praepăremĭni
III plur.
praepărentur
IMPERFETTO
I sing.
praepărārer
II sing.
praepărarēris, praepărarēre
III sing.
praepărarētur
I plur.
praepărarēmur
II plur.
praepăraremĭni
III plur.
praepărarentur
PERFETTO
I sing.
praeparatus, –a, –um sim
II sing.
praeparatus, –a, –um sis
III sing.
praeparatus, –a, –um sit
I plur.
praeparati, –ae, –a simus
II plur.
praeparati, –ae, –a sitis
III plur.
praeparati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeparatus, –a, –um essem
II sing.
praeparatus, –a, –um esses
III sing.
praeparatus, –a, –um esset
I plur.
praeparati, –ae, –a essemus
II plur.
praeparati, –ae, –a essetis
III plur.
praeparati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praepărāre
II plur.
praepăramĭni
FUTURO
II sing.
praepărātor
III sing.
praepărātor
II plur.
–
III plur.
praepărantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeparatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praepărāri
PERFETTO
Singolare:
praeparatus, –a, –um esse
Plurale:
praeparati, –ae, –a esse
FUTURO
praeparatum esse
GERUNDIVO
praepărandus, –a, –um
SUPINO
praeparatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praepăro
praepĕdiens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepărātŭs sost. masch. IV decl.
praepărātus agg. part. perf. I cl.
praeparatus agg. inf. perf.
praeparcus agg. I cl.
praepăro v. tr. I coniug.
praepăror v. tr. I coniug.
praepĕdiens agg. part. pres. II cl.
praepĕdīmentum Sost. nt. II decl.
praepĕdĭo v. tr. IV coniug.
praepĕdĭor v. tr. IV coniug.
praepeditūrūs agg. part. fut.
praepeditus agg. part. perf. I cl.
praepeditus agg. inf. perf.
praependens agg. part. pres. II cl.
praependĕo v. intr. II coniug.
praepĕs agg. II cl.
praepĕtens agg. part. pres. II cl.
praepĕto v. tr. III coniug.
praepĕtor v. tr. III coniug.
praepignĕrātus agg. I cl.
{{ID:PRAEPAROR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android