Donazione

praepăro - Diatesi attiva

(praepăro, praepăras, praeparavi, praeparatum, praepărāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praepăro
II sing.
praepăras
III sing.
praepărat
I plur.
praepărāmus
II plur.
praepărātis
III plur.
praepărant
IMPERFETTO
I sing.
praepărābam
II sing.
praepărābas
III sing.
praepărābat
I plur.
praepărabāmus
II plur.
praepărabātis
III plur.
praepărābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praepărābo
II sing.
praepărābis
III sing.
praepărābit
I plur.
praepărabĭmus
II plur.
praepărabĭtis
III plur.
praepărābunt
PERFETTO
I sing.
praeparavi
II sing.
praeparavisti
III sing.
praeparavit
I plur.
praeparavĭmus
II plur.
praeparavistis
III plur.
praeparavērunt, praeparavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeparavĕram
II sing.
praeparavĕras
III sing.
praeparavĕrat
I plur.
praeparaverāmus
II plur.
praeparaverātis
III plur.
praeparavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeparavĕro
II sing.
praeparavĕris
III sing.
praeparavĕrit
I plur.
praeparaverĭmus
II plur.
praeparaverĭtis
III plur.
praeparavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praepărem
II sing.
praepăres
III sing.
praepăret
I plur.
praepărēmus
II plur.
praepărētis
III plur.
praepărent
IMPERFETTO
I sing.
praepărārem
II sing.
praepărāres
III sing.
praepărāret
I plur.
praepărarēmus
II plur.
praepărarētis
III plur.
praepărārent
PERFETTO
I sing.
praeparavĕrim
II sing.
praeparavĕris
III sing.
praeparavĕrit
I plur.
praeparaverĭmus
II plur.
praeparaverĭtis
III plur.
praeparavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeparavissem
II sing.
praeparavisses
III sing.
praeparavisset
I plur.
praeparavissēmus
II plur.
praeparavissētis
III plur.
praeparavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praepăra
II plur.
praepărāte
FUTURO
II sing.
praepărāto
III sing.
praepărāto
II plur.
praepăratōte
III plur.
praepăranto
PARTICIPIO
PRESENTE
praepărans, –antis
FUTURO
praeparatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praepărāre
PERFETTO
praeparavisse
FUTURO
Singolare:
praeparatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praeparatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praepărandi
Dativo:
praepărando
Accusativo:
ad praepărandum
Ablativo:
praepărando
SUPINO
praeparatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praeparcus
praepăror ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeparatūrūs agg. part. fut.
praepărātŭs sost. masch. IV decl.
praepărātus agg. part. perf. I cl.
praeparatus agg. inf. perf.
praeparcus agg. I cl.
praepăro v. tr. I coniug.
praepăror v. tr. I coniug.
praepĕdiens agg. part. pres. II cl.
praepĕdīmentum Sost. nt. II decl.
praepĕdĭo v. tr. IV coniug.
praepĕdĭor v. tr. IV coniug.
praepeditūrūs agg. part. fut.
praepeditus agg. part. perf. I cl.
praepeditus agg. inf. perf.
praependens agg. part. pres. II cl.
praependĕo v. intr. II coniug.
praepĕs agg. II cl.
praepĕtens agg. part. pres. II cl.
praepĕto v. tr. III coniug.
praepĕtor v. tr. III coniug.
{{ID:PRAEPARO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android