Donazione

praepĕtens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praepĕtens
Gen.
praepĕtentis
Dat.
praepĕtenti
Acc.
praepĕtentem
Abl.
praepĕtens
Voc.
praepĕtenti
PLURALE
Nom.
praepĕtentes
Gen.
praepĕtentium
Dat.
praepĕtentibus
Acc.
praepĕtentes
Abl.
praepĕtentes
Voc.
praepĕtentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praepĕtens
Gen.
praepĕtentis
Dat.
praepĕtenti
Acc.
praepĕtentem
Abl.
praepĕtens
Voc.
praepĕtenti
PLURALE
Nom.
praepĕtentes
Gen.
praepĕtentium
Dat.
praepĕtentibus
Acc.
praepĕtentes
Abl.
praepĕtentes
Voc.
praepĕtentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praepĕtens
Gen.
praepĕtentis
Dat.
praepĕtenti
Acc.
praepĕtens
Abl.
praepĕtens
Voc.
praepĕtenti
PLURALE
Nom.
praepĕtentia
Gen.
praepĕtentium
Dat.
praepĕtentibus
Acc.
praepĕtentia
Abl.
praepĕtentia
Voc.
praepĕtentibus

‹ praepĕs
praepĕto ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepeditus agg. part. perf. I cl.
praepeditus agg. inf. perf.
praependens agg. part. pres. II cl.
praependĕo v. intr. II coniug.
praepĕs agg. II cl.
praepĕtens agg. part. pres. II cl.
praepĕto v. tr. III coniug.
praepĕtor v. tr. III coniug.
praepignĕrātus agg. I cl.
praepĭlāta Sost. nt. pl. II decl.
praepĭlātus agg. I cl.
praepīlātus agg. I cl.
praepinguis agg. II cl.
praepollens agg. part. pres. II cl.
praepollĕo v. intr. II coniug.
praepondĕrans agg. part. pres. II cl.
praeponderatūrūs agg. part. fut.
praeponderatus agg. part. perf. I cl.
praeponderatus agg. inf. perf.
praepondĕro v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:PRAEPETENS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android