Donazione

praepĕs

(praepĕs, praepĕs, praepĕs)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praepĕs
Gen.
praepetis
Dat.
praepeti
Acc.
praepetem
Abl.
praepeti
Voc.
praepĕs
PLURALE
Nom.
praepetes
Gen.
praepetĭum
Dat.
praepetĭbus
Acc.
praepetes
Abl.
praepetĭbus
Voc.
praepetes
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praepĕs
Gen.
praepetis
Dat.
praepeti
Acc.
praepetem
Abl.
praepeti
Voc.
praepĕs
PLURALE
Nom.
praepetes
Gen.
praepetĭum
Dat.
praepetĭbus
Acc.
praepetes
Abl.
praepetĭbus
Voc.
praepetes
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praepĕs
Gen.
praepetis
Dat.
praepeti
Acc.
praepĕs
Abl.
praepeti
Voc.
praepĕs
PLURALE
Nom.
praepetĭa
Gen.
praepetĭum
Dat.
praepetĭbus
Acc.
praepetĭa
Abl.
praepetĭbus
Voc.
praepetĭa

‹ praependĕo
praepĕtens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepeditūrūs agg. part. fut.
praepeditus agg. part. perf. I cl.
praepeditus agg. inf. perf.
praependens agg. part. pres. II cl.
praependĕo v. intr. II coniug.
praepĕs agg. II cl.
praepĕtens agg. part. pres. II cl.
praepĕto v. tr. III coniug.
praepĕtor v. tr. III coniug.
praepignĕrātus agg. I cl.
praepĭlāta Sost. nt. pl. II decl.
praepĭlātus agg. I cl.
praepīlātus agg. I cl.
praepinguis agg. II cl.
praepollens agg. part. pres. II cl.
praepollĕo v. intr. II coniug.
praepondĕrans agg. part. pres. II cl.
praeponderatūrūs agg. part. fut.
praeponderatus agg. part. perf. I cl.
praeponderatus agg. inf. perf.
{{ID:PRAEPES100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android