Donazione

praemălĕdīcor - Diatesi passiva

(praemălĕdīco, praemălĕdīcis, praemaledixi, praemălĕdīcĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemălĕdīcor
II sing.
praemălĕdīcĕris, praemălĕdīcĕre
III sing.
praemălĕdīcĭtur
I plur.
praemălĕdīcĭmur
II plur.
praemălĕdīcimĭni
III plur.
praemălĕdīcuntur
IMPERFETTO
I sing.
praemălĕdīcēbar
II sing.
praemălĕdīcebāris, praemălĕdīcebāre
III sing.
praemălĕdīcebātur
I plur.
praemălĕdīcebāmur
II plur.
praemălĕdīcebamĭni
III plur.
praemălĕdīcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemălĕdīcar
II sing.
praemălĕdīcēris, praemălĕdīcēre
III sing.
praemălĕdīcētur
I plur.
praemălĕdīcēmur
II plur.
praemălĕdīcemĭni
III plur.
praemălĕdīcentur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemălĕdīcar
II sing.
praemălĕdīcāris, praemălĕdīcāre
III sing.
praemălĕdīcātur
I plur.
praemălĕdīcāmur
II plur.
praemălĕdīcamĭni
III plur.
praemălĕdīcantur
IMPERFETTO
I sing.
praemălĕdīcĕrer
II sing.
praemălĕdīcerēris, praemălĕdīcerēre
III sing.
praemălĕdīcerētur
I plur.
praemălĕdīcerēmur
II plur.
praemălĕdīceremĭni
III plur.
praemălĕdīcerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemălĕdīcĕre
II plur.
praemălĕdīcimĭni
FUTURO
II sing.
praemălĕdīcĭtor
III sing.
praemălĕdīcĭtor
II plur.
–
III plur.
praemălĕdīcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
–
INFINITO
PRESENTE
praemălĕdīci
PERFETTO
Singolare:
–
Plurale:
–
FUTURO
–
GERUNDIVO
praemălĕdīcendus, –a, –um
SUPINO
–

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praemălĕdīco
praemandans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemācĕrans agg. part. pres. II cl.
praemācĕro v. tr. I coniug.
praemācĕror v. tr. I coniug.
praemălĕdīcens agg. part. pres. II cl.
praemălĕdīco v. tr. III coniug.
praemălĕdīcor v. tr. III coniug.
praemandans agg. part. pres. II cl.
praemandata Sost. nt. pl. II decl.
praemandatūrūs agg. part. fut.
praemandatus agg. part. perf. I cl.
praemandatus agg. inf. perf.
praemandens agg. part. pres. II cl.
praemando v. tr. III coniug.
praemando v. tr. e intr. I coniug.
praemandor v. tr. III coniug.
praemandor v. tr. e intr. I coniug.
praemātūrē avv.
praemātūrus agg. I cl.
praemĕdĭcātus agg. I cl.
praemĕdĭtans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEMALEDICOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android