praefŭro - Diatesi attiva

(praefŭro, praefŭris, praefŭrĕre)

verbo intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefŭro
II sing.
praefŭris
III sing.
praefŭrit
I plur.
praefŭrĭmus
II plur.
praefŭrĭtis
III plur.
praefŭrunt
IMPERFETTO
I sing.
praefŭrēbam
II sing.
praefŭrēbas
III sing.
praefŭrēbat
I plur.
praefŭrebāmus
II plur.
praefŭrebātis
III plur.
praefŭrēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefŭram
II sing.
praefŭres
III sing.
praefŭret
I plur.
praefŭrēmus
II plur.
praefŭrētis
III plur.
praefŭrent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
FUTURO ANTERIORE
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefŭram
II sing.
praefŭras
III sing.
praefŭrat
I plur.
praefŭrāmus
II plur.
praefŭrātis
III plur.
praefŭrant
IMPERFETTO
I sing.
praefŭrĕrem
II sing.
praefŭrĕres
III sing.
praefŭrĕret
I plur.
praefŭrerēmus
II plur.
praefŭrerētis
III plur.
praefŭrĕrent
PERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
PIUCHEPERFETTO
I sing.
II sing.
III sing.
I plur.
II plur.
III plur.
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefŭrĕ
II plur.
praefŭrĭte
FUTURO
II sing.
praefŭrĭto
III sing.
praefŭrĭto
II plur.
praefŭritōte
III plur.
praefŭrunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praefŭrens, –entis
FUTURO
INFINITO
PRESENTE
praefŭrĕre
PERFETTO
FUTURO
Singolare:
Plurale:
GERUNDIO
Genitivo:
praefŭrendi
Dativo:
praefŭrendo
Accusativo:
ad praefŭrendum
Ablativo:
praefŭrendo
SUPINO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEFURO100}}