praeformor - Diatesi passiva
(praeformo, praeformas, praeformavi, praeformatum, praeformāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeformor
II sing.
praeformāris, praeformāre
III sing.
praeformātur
I plur.
praeformāmur
II plur.
praeformamĭni
III plur.
praeformantur
IMPERFETTO
I sing.
praeformābar
II sing.
praeformabāris, praeformabāre
III sing.
praeformabātur
I plur.
praeformabāmur
II plur.
praeformabamĭni
III plur.
praeformabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeformābor
II sing.
praeformabĕris, praeformabĕre
III sing.
praeformabĭtur
I plur.
praeformabĭmur
II plur.
praeformabimĭni
III plur.
praeformabuntur
PERFETTO
I sing.
praeformatus, –a, –um sum
II sing.
praeformatus, –a, –um es
III sing.
praeformatus, –a, –um est
I plur.
praeformati, –ae, –a sumus
II plur.
praeformati, –ae, –a estis
III plur.
praeformati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeformatus, –a, –um eram
II sing.
praeformatus, –a, –um eras
III sing.
praeformatus, –a, –um erat
I plur.
praeformati, –ae, –a eramus
II plur.
praeformati, –ae, –a eratis
III plur.
praeformati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeformatus, –a, –um ero
II sing.
praeformatus, –a, –um eris
III sing.
praeformatus, –a, –um erit
I plur.
praeformati, –ae, –a erimus
II plur.
praeformati, –ae, –a eritis
III plur.
praeformati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeformer
II sing.
praeformēris, praeformēre
III sing.
praeformētur
I plur.
praeformēmur
II plur.
praeformemĭni
III plur.
praeformentur
IMPERFETTO
I sing.
praeformārer
II sing.
praeformarēris, praeformarēre
III sing.
praeformarētur
I plur.
praeformarēmur
II plur.
praeformaremĭni
III plur.
praeformarentur
PERFETTO
I sing.
praeformatus, –a, –um sim
II sing.
praeformatus, –a, –um sis
III sing.
praeformatus, –a, –um sit
I plur.
praeformati, –ae, –a simus
II plur.
praeformati, –ae, –a sitis
III plur.
praeformati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeformatus, –a, –um essem
II sing.
praeformatus, –a, –um esses
III sing.
praeformatus, –a, –um esset
I plur.
praeformati, –ae, –a essemus
II plur.
praeformati, –ae, –a essetis
III plur.
praeformati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeformāre
II plur.
praeformamĭni
FUTURO
II sing.
praeformātor
III sing.
praeformātor
II plur.
–
III plur.
praeformantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeformatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeformāri
PERFETTO
Singolare:
praeformatus, –a, –um esse
Plurale:
praeformati, –ae, –a esse
FUTURO
praeformatum esse
GERUNDIVO
praeformandus, –a, –um
SUPINO
praeformatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praeformor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android