Donazione

praeformīdor - Diatesi passiva

(praeformīdo, praeformīdas, praeformidavi, praeformidatum, praeformīdāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeformīdor
II sing.
praeformīdāris, praeformīdāre
III sing.
praeformīdātur
I plur.
praeformīdāmur
II plur.
praeformīdamĭni
III plur.
praeformīdantur
IMPERFETTO
I sing.
praeformīdābar
II sing.
praeformīdabāris, praeformīdabāre
III sing.
praeformīdabātur
I plur.
praeformīdabāmur
II plur.
praeformīdabamĭni
III plur.
praeformīdabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeformīdābor
II sing.
praeformīdabĕris, praeformīdabĕre
III sing.
praeformīdabĭtur
I plur.
praeformīdabĭmur
II plur.
praeformīdabimĭni
III plur.
praeformīdabuntur
PERFETTO
I sing.
praeformidatus, –a, –um sum
II sing.
praeformidatus, –a, –um es
III sing.
praeformidatus, –a, –um est
I plur.
praeformidati, –ae, –a sumus
II plur.
praeformidati, –ae, –a estis
III plur.
praeformidati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeformidatus, –a, –um eram
II sing.
praeformidatus, –a, –um eras
III sing.
praeformidatus, –a, –um erat
I plur.
praeformidati, –ae, –a eramus
II plur.
praeformidati, –ae, –a eratis
III plur.
praeformidati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeformidatus, –a, –um ero
II sing.
praeformidatus, –a, –um eris
III sing.
praeformidatus, –a, –um erit
I plur.
praeformidati, –ae, –a erimus
II plur.
praeformidati, –ae, –a eritis
III plur.
praeformidati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeformīder
II sing.
praeformīdēris, praeformīdēre
III sing.
praeformīdētur
I plur.
praeformīdēmur
II plur.
praeformīdemĭni
III plur.
praeformīdentur
IMPERFETTO
I sing.
praeformīdārer
II sing.
praeformīdarēris, praeformīdarēre
III sing.
praeformīdarētur
I plur.
praeformīdarēmur
II plur.
praeformīdaremĭni
III plur.
praeformīdarentur
PERFETTO
I sing.
praeformidatus, –a, –um sim
II sing.
praeformidatus, –a, –um sis
III sing.
praeformidatus, –a, –um sit
I plur.
praeformidati, –ae, –a simus
II plur.
praeformidati, –ae, –a sitis
III plur.
praeformidati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeformidatus, –a, –um essem
II sing.
praeformidatus, –a, –um esses
III sing.
praeformidatus, –a, –um esset
I plur.
praeformidati, –ae, –a essemus
II plur.
praeformidati, –ae, –a essetis
III plur.
praeformidati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeformīdāre
II plur.
praeformīdamĭni
FUTURO
II sing.
praeformīdātor
III sing.
praeformīdātor
II plur.
–
III plur.
praeformīdantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeformidatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeformīdāri
PERFETTO
Singolare:
praeformidatus, –a, –um esse
Plurale:
praeformidati, –ae, –a esse
FUTURO
praeformidatum esse
GERUNDIVO
praeformīdandus, –a, –um
SUPINO
praeformidatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praeformīdo
praeformo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeformīdans agg. part. pres. II cl.
praeformidatūrūs agg. part. fut.
praeformidatus agg. part. perf. I cl.
praeformidatus agg. inf. perf.
praeformīdo v. tr. I coniug.
praeformīdor v. tr. I coniug.
praeformo v. tr. I coniug.
praeformor v. tr. I coniug.
praefortis agg. II cl.
praefossūrūs agg. part. fut.
praefossus agg. part. perf. I cl.
praefossus agg. inf. perf.
praefractē avv.
praefractūrūs agg. part. fut.
praefractus agg. part. perf. I cl.
praefractus agg. inf. perf.
praefringens agg. part. pres. II cl.
praefringo v. tr. III coniug.
praefringor v. tr. III coniug.
praefŭgiens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEFORMIDOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android