Donazione

praefīnĭo - Diatesi attiva

(praefīnĭo, praefīnis, praefinii, praefinitum, praefīnīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praefīnĭo
II sing.
praefīnis
III sing.
praefīnit
I plur.
praefīnīmus
II plur.
praefīnītis
III plur.
praefīnĭunt
IMPERFETTO
I sing.
praefīniēbam
II sing.
praefīniēbas
III sing.
praefīniēbat
I plur.
praefīniebāmus
II plur.
praefīniebātis
III plur.
praefīniēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praefīnĭam
II sing.
praefīnĭes
III sing.
praefīnĭet
I plur.
praefīniēmus
II plur.
praefīniētis
III plur.
praefīnĭent
PERFETTO
I sing.
praefinii o praefinivi
II sing.
praefiniisti o praefinivisti
III sing.
praefiniit o praefinivit
I plur.
praefiniĭmus o praefinivĭmus
II plur.
praefiniistis o praefinivistis
III plur.
praefiniērunt o praefinivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefiniĕram o praefinivĕram
II sing.
praefiniĕras o praefinivĕras
III sing.
praefiniĕrat o praefinivĕrat
I plur.
praefinierāmus o praefiniverāmus
II plur.
praefinierātis o praefiniverātis
III plur.
praefiniĕrant o praefinivĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefiniĕro o praefinivĕro
II sing.
praefiniĕris o praefinivĕris
III sing.
praefiniĕrit o praefinivĕrit
I plur.
praefinierĭmus o praefiniverĭmus
II plur.
praefinierĭtis o praefiniverĭtis
III plur.
praefiniĕrint o praefinivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praefīnĭam
II sing.
praefīnĭas
III sing.
praefīnĭat
I plur.
praefīniāmus
II plur.
praefīniātis
III plur.
praefīnĭant
IMPERFETTO
I sing.
praefīnīrem
II sing.
praefīnīres
III sing.
praefīnīret
I plur.
praefīnirēmus
II plur.
praefīnirētis
III plur.
praefīnīrent
PERFETTO
I sing.
praefiniĕrim o praefinivĕrim
II sing.
praefiniĕris o praefinivĕris
III sing.
praefiniĕrit o praefinivĕrit
I plur.
praefinierĭmus o praefiniverĭmus
II plur.
praefinierĭtis o praefiniverĭtis
III plur.
praefiniĕrint o praefinivĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefiniissem o praefinivissem
II sing.
praefiniisses o praefinivisses
III sing.
praefiniisset o praefinivisset
I plur.
praefiniissēmus o praefinivissēmus
II plur.
praefiniissētis o praefinivissētis
III plur.
praefiniissent o praefinivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praefīni
II plur.
praefīnīte
FUTURO
II sing.
praefīnīto
III sing.
praefīnīto
II plur.
praefīnitōte
III plur.
praefīniunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praefīniens, –ientis
FUTURO
praefinitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praefīnīre
PERFETTO
praefiniisse o praefinivisse
FUTURO
Singolare:
praefinitūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praefinitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praefīniendi
Dativo:
praefīniendo
Accusativo:
ad praefīniendum
Ablativo:
praefīniendo
SUPINO
praefinitum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praefīniens
praefīnĭor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefiguratus agg. part. perf. I cl.
praefiguratus agg. inf. perf.
praefĭgūro v. tr. I coniug.
praefĭgūror v. tr. I coniug.
praefīniens agg. part. pres. II cl.
praefīnĭo v. tr. IV coniug.
praefīnĭor v. tr. IV coniug.
praefīnītĭo sost. femm. III decl.
praefinitūrūs agg. part. fut.
praefinitus agg. part. perf. I cl.
praefinitus agg. inf. perf.
praefiscĭnē avv.
praefiscĭnī avv.
praefixūrūs agg. part. fut.
praefixus agg. part. perf. I cl.
praefixus agg. inf. perf.
praeflōrans agg. part. pres. II cl.
praefloratūrūs agg. part. fut.
praefloratus agg. part. perf. I cl.
praefloratus agg. inf. perf.
{{ID:PRAEFINIO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android